Urugwaj z brazylijskimi armatohaubicami

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Przekazane pojazdy są w dobrym stanie technicznym, zatem nie zdecydowano o ich remoncie czy modyfikacji/modernizacji. Trafią one do końca tego roku do 7 Pułku Kawalerii Zmechanizowanej w mieście Santana do Livramento przy granicy z Urugwajem. Po zgrupowaniu sprzętu będzie on przekazany Urugwajowi, co ma wzmocnić relacje między tymi krajami. Brazylijskie M108 odróżniają się od tych użytkowanych w USA, ponieważ w wyniku modernizacji do standardu M108AR m.in. został zmieniony silnik z bazowego Detroida o mocy 405-420 KM na lokalnie produkowanego 385 konnego DS-14. W roku 2019 zostały one skreślone ze stanu brazylijskiej armii, co wzbudziło zainteresowanie kilku państw chcących je nabyć. Poza nimi do Urugwaju trafi 11 kołowych transporterów opancerzonych E-11, które produkowano od lat 70 XX wieku w Brazylii i eksportowano do wielu krajów regionu czy świata m.in. do Iraku.

M108 to amerykańska samobieżna gąsienicowa armatohaubica ka. 105 mm, zbudowana w latach 60 jako następca samobieżnych armatohaubic M52. Główne uzbrojenie stanowi 105 mm haubica M103, zaś do samoobrony służył wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 kal. 12,7 mm. M108 był napędzany 8-cylindrowym, turbodoładowanym silnikiem Detroit Diesel 8V-71T o mocy 405-420 KM. Używał tego samego kadłuba i wieży, co gąsienicowa armatohaubica samobieżna 155 mm M109, oraz elementów transportera opancerzonego M113. Po jej udziale w wojnie wietnamskiej zdecydowano o zrezygnowaniu z posiadania samobieżnych armatohaubic kal. 105 mm, ze względu na niewystarczające zdolności ogniowe względem samobieżnych armatohaubic kal. 155 mm jak M109. Była ona używana przez 10 armii świata, a obecnie znajduje/znajdzie się tylko na uzbrojeniu Urugwaju i do niedawna Chile, chociaż obecnie ich pozyskaniem z Brazylii zainteresowany jest Paragwaj.