Norweskie dylematy. Modernizacja czy nowe czołgi

Założenia projektu modernizacji, na podstawie którego unowocześnieniu miano poddać ok. 30 sprawnych egzemplarzy Leopardów 2 (spośród posiadanych przez Norwegię 52 czołgów tego typu) potwierdzono w grudniu 2017 r., gdy parlament norweski zdecydował o utrzymaniu zdolności w zakresie nowoczesnych czołgów podstawowych dla wojsk lądowych Norwegii. Formalnie projekt zarzucono jednak zaledwie pół roku później. W ślad za tą decyzją nie poszły jednak jakiekolwiek działania mające wyjaśnić przyszłość najważniejszego komponentu norweskich sił pancernych. Stwierdzono wówczas jedynie, że obecny stan rzeczy potrwa do 2025 r., kiedy to konieczne będzie podjęcie decyzji - czy kupowany będzie czołg nowego typu, czy też zastosowane zostanie jakieś rozwiązanie pomostowe, w rodzaju daleko posuniętej modernizacji. W międzyczasie utrzymane miało być obecne status quo.

W raporcie o stanie obronności stwierdzono jednak, że dominować zaczyna pogląd, zgodnie z którym konieczne staje się szybkie nabycie nowoczesnych czołgów i utrzymanie w linii trzech batalionów pancerno-zmechanizowanych. Rozpoczęto fazę koncepcyjną, mającą dać odpowiedź na pytania związane z możliwościami i liczbą nabywanych w przyszłości pojazdów.

Na projekt ten przyznane ma zostać - do roku 2025, wskazanego jako datę wprowadzenia nowego czołgu do służby - od 400 do 800 mln EUR. Eksperci zwracają uwagę, że data ta pozwala na ewentualny wybór najnowszej wersji czołgu Leopard 2. Na ten typ wskazywać również mogą rozpoczęte prace nad nowym rodzajem zapalnika programowalnego do amunicji 120 mm i wybór nowego samobieżnego systemu mostowego i pojazdów inżynieryjnych, wykorzystującego podwozia czołgu Leopard 2.