„Generał Zima” a Ukraina. Śniegi, okopy i co dalej? [KOMENTARZ]

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Rosja postanowiła łamać ukraiński opór poprzez zbrodnicze bombardowania obiektów cywilnych. Często bezpośrednio (na przyfrontowe miasta) lub pośrednio (poprzez niszczenie infrastruktury krytycznej odcinającej cywilów od ciepła i prądu). Jeżeli patrzymy na wymiar sytuacji humanitarnej to faktycznie – jak alarmuje dr Hans Henri Kluge, dyrektor regionalny Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) na Europę - życie milionów ukraińskich cywilów tej zimy będzie zagrożone. Moskwa chcąc wykorzystać warunki pogodowe do złamania oporu ukraińskiego społeczeństwa zapomina wszelako, że rosyjscy żołnierze w okopach także stoją twarzą w twarz z „generałem Zimą".

Obserwując to co, do tej pory się wydarzyło na wojnie nie trudno prognozować, iż morale szybciej opada w szeregach rosyjskiego wojska (zwłaszcza „mobików") niż w ukraińskim narodzie.

Jak podaje WHO, Rosja zaatakowała od początku inwazji 703 razy różnego rodzaju placówki ochrony zdrowia (szpitale, przychodnie). Po atakach na infrastrukturę krytyczną 10 mln ludzi pozbawiono prądu. Połowa ukraińskiej infrastruktury energetycznej jest zniszczona lub uszkodzona. Często zapominamy, że brak prądu nie oznacza tylko braku światła, ale zagraża funkcjonowaniu szpitali (bez prądu trudno o długotrwałe operacje w szpitalach). WHO informuje, że 3 mln ludzi może podjąć exodus uchodźstwa wojennego by poszukiwać bezpiecznego miejsca do życia. Rosji bezsprzecznie udało się więc wywołać kolejny kryzys humanitarny (pytanie tylko jaką będzie miał skalę).

Jest to cyniczna polityka Kremla, który poprzez terror przeciwko ludności cywilnej chce zapewne wymusić na Ukrainie ustępstwa i siadać z lepszej pozycji do stołu rokowań. Moskwa będzie parła do rozmów, by dosłownie i w przenośni zamrozić wojnę, na której jej nie idzie. Zyskać czas do przegrupowania i ograniczania ruchów Kijowa na wzór porozumień mińskich, które – przypomnijmy – uniemożliwiały Siłom Zbrojnym Ukrainy odbijanie Ługańska oraz Doniecka.

Ujęcie z ukraińskie drona. Jeden z rosyjskich dołków strzeleckich. Leżą w nim dwaj żołnierze. Być może śpią, na pewno tracą czujność. Do dołka wpada im ładunek wybuchowy. Nie uciekają. Nie szarpią się. Ładunek wybucha. Nie rusza się dwóch żołnierzy, choć wybuch jest minimalny. Jeżeli spali to czujność odebrało im potworne zmęczenie, a być może był to już stan takiej apatii, że nawet nie walczyli o życie. Na innym materiale wideo widzimy rajd ukraińskich żołnierzy na pozycje rosyjskie. Przeważający liczebnością oddział Rosjan pierzcha z pola bitwy przed małym pododdziałem Sił Zbrojnych Ukrainy. Warunki zimowe tylko potęgują ten stan. Najpierw zaczęło się od wszędobylskiego błota. Pod Wuhłedarem w szturmie na Pawliwkę utknęła cała rosyjska operacja. Żołnierzy gnano po pas w błocie, gdzie byli dziesiątkowani przez dobrze okopanych Ukraińców. Pojazdy opancerzone w takich warunkach były jeszcze bardziej unieruchomione niż piechur.

Przymrozek oznaczał, że lepiące się błoto znikało, a grunt stał się przejezdny. Problem w tym, że prognozowane temperatury na Ukrainie mają sięgać nawet – 20 stopni Celsjusza. Przejezdność dzięki skuciu lodem gruntów jest tylko jedyną zaletą zmiany pogody, bo „generał Zima" sprawia, że życie w okopach, ziemiankach, transzejach i dołkach strzeleckich jest nie do wytrzymania. Warunki bojowe sprawiają, że szybciej zużywa się zaopatrzenie (więcej paliwa, więcej amunicji oraz prowiantu). W warunkach zimowych zapotrzebowanie jest jeszcze większe, poza ranami i kontuzjami dochodzą odmrożenia, żołnierze męczą się szybciej. To Rosja ma większe problemy z zaopatrzeniem.

Nietrudno sobie wyobrazić, że w rosyjskich okopach będą wybuchały bunty, że grupy maruderów będą szukały lepszego „leża" na tyłach. W tej sytuacji zmniejszają się nie tylko szanse powodzenia rosyjskich ataków lądowych, ale i utrzymania dotychczasowych pozycji gdy Siły Zbrojne Ukrainy po zamarzniętym gruncie ruszyłyby do natarcia, na wzór rajdów pod Izjum oraz Charkowem.