Eurofightery i F/A-18. Operacja lotnicza przeciwko Huti

Ataki przeprowadzono w nocy z 11 na 12 stycznia uderzając w 60 celów znajdujących się w 16 lokalizacjach i użyto 100 egzemplarzy amunicji precyzyjnej – poinformował dowódca amerykańskich operacji lotniczych na Bliskim Wschodzie, generał Alex Grynkewich.

Celami były należące do Huti stacje radarowe, obiekty szkoleniowe, magazyny pocisków manewrujących, balistycznych i dronów samobójczych – poinformowało anonimowe źródło wojskowe portal The Warzone. Chodzi więc o redukcję zdolności Huti do atakowania strategicznie ważnego dla świata zachodniego szlaku handlowego przebiegającego przez Kanał Sueski, a zatem najdogodniejszego połączenia między Europą a gospodarkami Środkowego i Dalekiego Wschodu. Przechodzi tędy 15 proc. operujących na świecie statków handlowych. Atak ten nie jest zresztą wielkim zaskoczeniem i o uderzeniu przeciwko zdolnościom ofensywnym Huti mówiono już od tygodni.

Do tej pory tzw. Operacja Prosperity Guardian polegała na obecności licznych okrętów, samolotów oraz innych sił i środków z łącznie 20 państw na świecie w rejonie zagrożonym. Jednostki te zajmowały się reagowaniem na ataki w tym przede wszystkim neutralizacją dronów i pocisków oraz lodzi próbujących dokonywać abordażu na statki handlowe. Prym w walce o obronę szlaków handlowych wiedzie US Navy, przy udziale jednostek brytyjskich. Nie inaczej było tym razem, przy operacji ofensywnej.

Siły amerykańskie

W ataku wziął udział okręt podwodny USS Florida, czyli jedna z jednostek typu Ohio zmodyfikowana do przenoszenia pocisków manewrujących zamiast pocisków balistycznych. Potencjalnie może on przenosić po siedem pocisków Tomahawk w każdej z 22 wyrzutni, co daje łącznie 154 pociski. Tomahawki mogły też odpalać amerykańskie niszczyciele.

Oprócz tego w ataku wzięło udział 15 samolotów wielozadaniowych rodziny F/A-18E/F Super Hornet startujących z pokładu przebywającego w regionie lotniskowca typu Nimitz USS Dwight D. Eisenhower w tym co najmniej jeden EF-18 Growler z podwieszonym zasobnikiem walki elektronicznej ALQ-99 i pociskami HARM. Samoloty były też wspierane przez startujący z tego samego lotniskowca samolot E-2 Hawkeye.

Udział brytyjski

W ataku brał udział niszczyciel Typ 45 HMS Diamond, który wcześniej w tym tygodniu uczestniczył w zestrzeliwaniu dronów i pocisków wystrzelone w jednostki pływające na południowym Morzu Czerwonym. O konkretnym wkładzie niszczyciela w ataku nie podano informacji, ale możliwe, że z jego pionowych wyrzutni były odpalane pociski manewrujące.

Szczegółowe są za to informacje o udziale Royal Air Force. Z bazy Akrotir na Cyprze wystartował klucz (cztery) samolotów wielozadaniowych Typhoon FGR4, które dotarły do zachodnich wybrzeży Jemenu i tam zrzuciły 230 kilogramowe, naprowadzane laserowo bomby Paveway IV. Celem były dwie instalacje Huti – jedna w Bani w północno-wschodnim Jemenie, skąd wystrzeliwano drony samobójcze i rozpoznawcze. Drugim celem były obiekty na lotnisku w Abbs, wykorzystywane do odpalania pocisków manewrujących i dronów. Zniszczono tam „kilka kluczowych celów” wykorzystywanych do prowadzenia ataków. Następnie Typhoony powróciły na Cypr pokonując łącznie 4800. Było to możliwe dzięki wsparciu klucza przez brytyjski samolot tankowania powietrznego Voyager (czyli A330 MRTT).