Ukraina: najcięższa artyleria ostrzeliwuje Rosjan

Wspomniana jednostka dość regularnie publikuje materiały z wykorzystania przydzielonych do niej dział samobieżnych 2S7, które to powróciły do walki w okolicach maja zeszłego roku. Było to możliwe dzięki przełamaniu kryzysu amunicyjnego trwającego wiele miesięcy. Mowa tutaj jednak nie o tych opracowanych z myślą o Piwoniach (bo tak określamy w Polsce 2S7), ale o stosowanych przez amerykańskie działa samobieżne M110 pociskach odłamkowo-burzących M106. Teraz widzimy je ponownie na wrześniowych zdjęciach z procesu ostrzeliwania Rosjan na kierunku donieckim.

Ich wadą jest jednak znacznie mniejsza donośność w przypadku strzelania z 2S7, wynosząca raptem 18 km (standardowa amunicja do Piona pozwala mu na rażenie celów na dystansie 35-37 km). Przekłada się to na znacznie większe ryzyko porażenia w wyniku ognia kontrbateryjnego oraz przez drony. Oznacza to także, że jedynym ich źródłem dla Ukraińców są obecni lub dawni użytkownicy dział samobieżnych M110, jak USA, Grecja, Japonia czy Turcja. W przypadku Aten obecnie mają trwać rozmowy na temat sprzedaży za pośrednictwem Czech bardzo dużego pakietu amunicji kal. 203 mm wraz z działami samobieżnymi M110A2 dla Ukrainy.

Warto wspomnieć, że Ukraińcy w wyniku całkowitego zużycia posiadanych zasobów pocisków do Pionów byli zmuszeni do wykorzystania amunicji przeznaczonej do pochodzących z II Wojny Światowej haubic B-4, z już dawno przekroczonym resursem.

2S7 Pion to radziecka ciężka armata samobieżna wprowadzona do służby w 1976 roku. Później trafiła do Czechosłowacji i Polski, choć w niewielkich liczbach. W 1983 roku wprowadzono modyfikację, która zwiększyła szybkostrzelność do 2,5 strzału na minutę, dodała mocniejszy silnik oraz zwiększyła zapas amunicji z czterech do ośmiu pocisków. Haubicę ładowano pociskami dostarczanymi przez ciężarówki. Po modernizacji system przyjął nazwę 2S7M Pion-M (Małka). Użytkownikami systemu są Ukraina, Rosja, Angola, Azerbejdżan oraz Gruzja. Rosyjskie 2S7M przeszły modernizację układu jezdnego i elektroniki, zakończoną w 2021 roku. Donośność systemu wynosi 37,5-55 km, zależnie od amunicji, a prace nad nowym pociskiem kal. 203 mm mają umożliwić osiągnięcie donośności 150–200 km.