Ukraina: armaty i karabiny przeciwko rosyjskim rakietom

Pierwszy film ukazuje pracę grupy ukraińskich żołnierzy, którzy prowadzą ogień do niewiadomego obiektu, będącego najpewniej rosyjskim środkiem napadu powietrznego (według pojawiających się informacj chodzi o pocisk balistyczny lub bombą latającą Szahed-131/136. Wśród uzbrojenia, które prowadzi ostrzał , jest m.in. zestaw przeciwlotniczy ZU-23-2. Najpewniej to on odpowiada za zestrzelenie wskazanego obiektu. Z racji jednak na rozmiary eksplozji wyeliminowanego celu nie można stwierdzić, że mamy na pewno do czynienia z pociskiem balistycznym. Analizowanie materiału utrudnia znacząco źle zgrany z obrazem dźwięk.

W przypadku drugiego nagrania widzimy przez większą jego część jedynie niewielki ekran będący najpewniej podglądem termowizyjnym wykorzystanym przy próbie wyeliminowania środku napadu powietrznego przez ukraińską grupę przeciwlotniczą wykorzystującą osadzony najpewniej na bazie samochodu terenowego wielkokalibrowy karabin maszynowy M2 HB. Po pierwszej serii widzimy sporych rozmiarów wybuch sugerujący zniszczenie rosyjskiego pocisku rakietowego (według ukraińskich źródeł manewrującego). Następnie słyszymy kolejne wystrzały mogące wskazywać, że w pobliżu leciał jeszcze inny cel. Czy rzeczywiście udało się Ukraińcom za pomocą karabinu Browninga zestrzelić rosyjski pocisk manewrujący? Niewykluczone, jednak równie dobrze mógł to być inny środek napadu powietrznego.

ZU-23-2 to radziecki artyleryjski zestaw przeciwlotniczy kal. 23 mm opracowany w latach 50. XX wieku, a wdrożony na początku lat 60. Jest on przeznaczony do eliminacji środków napadu powietrznego jak śmigłowce czy samoloty. Po odpowiednim doposażeniu może on jednak być stosowany z powodzeniem do eliminacji bezzałogowców czy pocisków rakietowych. Za jego pomocą można razić cele powietrzne oddalone o 2500 metrów przy pomocy dwóch armat przeciwlotniczych kal. 23 mm. Szybkostrzelność praktyczną określa się na 400 wystrzałów na minutę, przy prędkości wylotowej pocisku wynoszącej 970 m/s. Zestaw ZU-23-2 może zostać także wykorzystany do eliminacji celów naziemnych w tym lekko opancerzonych pojazdów, którego osłona wynosi do 15 mm przy użyciu standardowej amunicji przeciwpancernej lub nawet 30 mm z odległości 1000 metrów przy wykorzystaniu pocisków APDS-T. Obecnie tego typu zestawy oraz ich modernizacje używane są obecnie przez kilkadziesiąt krajów m.in. przez Rosję, Ukrainę, Polskę, Bułgarię, Grecję, Finlandię, Irak, Iran czy Egipt.