Tajne rozmowy Niemcy-Rosja. Nowe Rapallo wkrótce?

Agencja „Reutersa” alarmuje, że „ukryte spotkanie niemieckich ustawodawców ze współpracownikami Putina wzbudza obawy o bezpieczeństwo”. Z agencji depeszy możemy się dowiedzieć, że w stolicy Azerbejdżanu doszło do tajnego spotkania pomiędzy niemieckimi politykami, a rosyjskimi urzędnikami blisko związanymi z reżimem Władimira Putina. W spotkaniu wziął udział Ralf Stegner, członek parlamentarnej komisji kontrolnej Bundestagu oraz Ronald Pofalla, były doradca kanclerz Angeli Merkel. To nazwiska, które ujawniła agencja.

Natomiast w infosferze pojawia się także nazwisko byłego szef SPD, Matthiasa Platzecka. „Reuters” określił niemiecką delegację jako „polityków SPD i konserwatystów kanclerza Friedricha Merza”. Przypomnijmy, że Merz stanął na czele koalicyjnego rządu CDU/CSU z SPD. Do spotkania miało dojść jeszcze w kwietniu, więc w gorącym dla niemieckiego parlamentaryzmu okresie. Choć uczestnicy delegacji zaczęli się tłumaczyć, że byli tam prywatnie to niemieckie media ostrzegły, że Stegner ma dostęp do poufnych informacji o strategicznych interesach Republiki Federalnej Niemiec.  

Tajne spotkanie Niemcy-Rosja

Z kim się spotkali? W rosyjskiej delegacji byli: Wiktor Zubkow oraz Walerij Fadejew. Ten pierwszy to związany z Gazpromem, były premier Rosji oraz doradca ekonomiczny Władimira Putina, a Fadejew jest objętym sankcjami Unii Europejskiej szefem prezydenckiej rady praw człowieka współodpowiedzialnej za legitymizowanie zbrodni wojennych na Ukrainie. Spotkanie wygląda na próbę resetu gospodarczy relacji Berlin-Moskwa. Spotkanie określa się mianem wskrzeszenia tzw. Dialogu Petersburskiego. Była to platforma niemiecko-rosyjskich spotkań przedstawicieli rządów, instytucji gospodarczych, kultury oraz organizacji pozarządowych, powołana w 2001 r. przez kanclerza Gerharda Schrodera i prezydenta Władimira Putina. W listopadzie 2022 r. „Dialog Petersburski” formalnie rozwiązano. Wygląda na to, że nieskutecznie.

Zazwyczaj wstrzemięźliwe niemieckie media zaatakowały elity w Berlinie. Niedawno na łamach „Die Welt” ukazał się artykuł o „osobliwej tęsknocie Niemców za Rosją”. Redaktor Thomas Schmid przestrzegł, że „jego zdaniem, dla wielu Niemców w CDU, „a co dopiero w SPD”, dobre stosunki z Rosją byłyby ważniejsze niż losy instytucji demokratycznego państwa prawa.

Nowe Rapallo spotkałoby się zapewne z akceptacją”. W wywiadzie, który przeprowadziła „Kultura Liberalna” z dziennikarką Sylvie Kauffmann czytamy: „Zerwanie stosunków handlowych z Rosją bardzo zaszkodziło niemieckiej gospodarce, która obecnie znajduje się w recesji. Niemcy zdołały zastąpić rosyjski gaz innymi źródłami w ciągu jednego roku, ale zostało to osiągnięte ogromnym kosztem. Ich model gospodarczy, oparty na eksporcie, również bardzo ucierpiał i obecnie stoi w obliczu silnej konkurencji ze strony Chin w sektorze pojazdów elektrycznych”.

Od Nord Streamu do pokoju

Przypomnijmy, że spoiwem relacji niemiecko-rosyjskich był inwestycje w rurociągi Nord Stream, które umożliwiły Federacji Rosyjskiej destabilizację wewnętrznej sytuacji państw, które projekt omijał (od Państw Bałtyckich, przez Białoruś i Polskę, po Ukrainę). W latach 2014-2022 r. niemiecki biznes lobbował za ocieplaniem relacji Niemcy-Rosja, choć to Polska, była głównym partnerem handlowym RFN z obszaru Europy Wschodniej. W raporcie Instytutu Zachodniego czytamy taki niepokojący fragment o gospodarczych relacjach Rosji z Niemcami. „Zaskakująca jest sprzeczność między pogarszającymi się warunkami inwestycyjnymi w Rosji (brak rozwoju gospodarczego, sankcje) a nieustająco pozytywnym podejściem niemieckich inwestorów do rynku rosyjskiego.

W szczególności duże firmy i korporacje cechowały się pozytywnym nastawieniem do rozwijania gospodarczej kooperacji z Rosją, co miało przełożenie na negatywną ocenę sankcji przez niemiecki biznes oraz działania lobbingowe za ich zniesieniem podejmowane w latach 2014-2022”.

Historyczny układ, do którego odwołują się niemieckie media zawarto 16 kwietnia 1922 roku w Rapallo, gdzie sowiecka Rosja oraz Niemcy zrzekły się wzajemnych roszczeń finansowych. Następnie do umowy dołączono tajny aneks o współpracy wojskowej podważający tzw. ład wersalski w Europie. Rapallo pozwoliło odbudować projekcję siły państwu niemieckiemu, co pomogło Adolfowi Hitlerowi w dojściu do władzy i rozpoczęcie II wojny światowej w Europie. W myśl Rapallo politykę prowadził Józef Stalin, który chciał wybuchu „imperialistycznej” wojny w Europie, od której Związek Sowiecki początkowo trzymałby się z daleka, by zaatakować gdy uczestnicy walk będą zrujnowani wcześniejszymi starciami.