Czy operacja kurska hamuje postępy wroga na Ukrainie?

Po zniszczeniu wszystkich trzech mostów na rzece Sejm pojawiło się realne widmo odcięcia Rosjan na południowym brzegu rzeki. W tym celu Ukraińcy uderzyli z dwóch stron – od miejscowości Snagost w kierunku Głuszkowa oraz z terytorium Ukrainy na Tiotkino.

Rosjanie w celu zaopatrywania jednostek rozmieszczonych na południe od rzeki Sejm, niestrudzenie budują tymczasowe mosty pontonowe, które jednak tak szybko znikają, jak się pojawiają, ponieważ są łatwym celem dal naprowadzanych bomb lotniczych. Taktyka polegająca na objęciu kontroli ogniowej rzeki Sejm działa również w drugą stronę, gdyż odcięte rosyjskie jednostki w szacowanej liczbie 2 tys. żołnierzy nie mają efektywnej drogi ewakuacji, stąd też zmuszone są podjąć walkę. I jak dotąd obrona ta jest skuteczna.

Spowolnienie uderzenia

Mianowicie ukraiński atak na Tiotkino zakończył się niepowodzeniem, a ataki na Głuszkowo spod Snagostii nie przyniosły, póki co zamierzonych efektów. Co prawda Ukraińcy aktywnie operują na tym terenie i w trzecim tygodniu walk przesunęli linię frontu o 3-4 km od drogi łączącej międzypaństwowe przejście graniczne we Hrodiwce do Korieniewa przez Snagostię w kierunku Głuszkowa. W tym rejonie Ukraińcy zajęli tylko jedną wioskę Krasnooktjabrskoje po walkach toczących się w dniach 21-26 sierpnia. Sam odcięty teren Głuszkowa jest intensywnie bombardowany przez Ukraińców, w tym przy pomocy lotniczych bomb szybujących GBU-39. Powyższe postępy nie spełniają jednak pokładanych w działaniach taktycznych nadziei.

Należy przy tym dodać, iż wyżej opisany teren to głównie płaskie obszary rolnicze, na których z jednej strony prowadząca natarcie 22. Samodzielna Brygada Zmechanizowana mogła bez większych przeszkód terenowych wypychać wroga w głąb odciętych ziem. Niemniej z drugiej strony jest narażona na ataki z dronów, artylerii rakietowej, a także intensywnie wykorzystywanego w rejonie walk lotnictwa rosyjskiego, które przy pomocy bomb kierowanych atakuje ukraińskie pozycje w obwodzie kurskim.

Zajmując Krasnooktjabrskoje, Ukraińcy oparli się o brzeg rzeki Sejm i w tym miejscu teren zaczyna być sprzymierzeńcem wroga. Mianowicie liczne zakola rzeki oraz rozpościerające się wzdłuż rzeki bagna, lasy i zarośla jeszcze bardziej spowolnią efekty natarcia.

Na północ od Krasnooktjabrskojego od 20 sierpnia toczą się boje o Korieniewo. Wszelkie szturmy na wschodnie przedmieścia 5-tysięcznego miasta zostały odparte przez Rosjan, toteż Ukraińcy próbowali okrążyć miasto. Podobny i skuteczny manewr został zastosowany w Sudży. Sytuacja topograficzna obrzeży Korieniewa jest o tyle skomplikowana, iż na wschód od miasta do wioski Wetreno mieszczą się zbiorniki wodne na rzeczce Krepna oraz otaczające je zarośla i torfowiska.

W związku z tym Korieniewo musi zostać otoczone szerokim łukiem poprzez wioskę Durowka. Tak też się stało i w dniach 21-23 sierpnia Ukraińcy zajęli Durowkę oraz doszli pod miejscowość Obszczij Kołodieź w celu przecięcia linii kolejowej biegnącej z Lgowa do Korieniewa. Ukraińcy dobrze znali już ten teren, gdyż wcześniej pod Obszczij Kołodieź zapędzały się grupy dywersyjno-rozpoznawcze. Trzon wojsk ukraińskich szybko jednak został skontrowany z dwóch stron i wobec groźby odcięcia Ukraińcy do 26 sierpnia wycofali się z powrotem za rzeczkę Krepna pod Durowką.

Efektywna obrona Korieniewa ma miejsce pomimo objęcia ogniowej kontroli dróg z Głuszkowa do Rylska oraz Rylska do Lgowa przy pomocy ukraińskich dronów FPV. O utrudnionym transporcie po tych drogach piszą sami rosyjscy blogerzy wojskowi.

Na wschód od Korieniewa miejsce ma bój o Małą Łoknię. Miejscowość ta początkowo została już 8 sierpnia zajęta przez Ukraińców, jednak Rosjanie odbili ją 13 sierpnia. W dalszych dniach w pobliżu wioski miały miejsce walki pozycyjne. Dopiero 23 sierpnia Ukraińcom z 95. Samodzielnej Brygady Desantowo-Szturmowej udało się otoczyć wioskę, a głównym punktem walk była kobieca kolonia karna nr 11, w której zabarykadowali się Rosjanie. W odparciu ataku uczestniczyli również strażnicy więzienni.

W kolonii karnej od 2011 r. przebywały 203 kobiety skazane na kary od 10 do 20 lat pozbawienia wolności. Dodatkowo od 2022 r. do kolonii karnej zwożone były schwytane zarówno wojskowe, jak i cywilne obywatelki Ukrainy. Według zeznań przebywających tam w ciągu ostatnich dwóch lat Ukrainek stosowana była wobec nich przemoc fizyczna i moralna, polegająca na zmuszaniu do rozbierania się, śpiewania rosyjskiego hymnu narodowego, uczenia się wierszy o ZSRR i piosenek z czasów II wojny światowej. Dla zabawy strażnicy używali elektrowstrząsów, czasem szczuli kobiety psami.

Ukraińskie wojsko ostrzeliwało obrońców więzienia z bojowych wozów piechoty Marder, a także atakowało za pomocą dronów wieżę strażniczą. Po południu 27 sierpnia strona ukraińska poinformowała, iż grupa Rosjan z 1009. Pułku zdołała wydostać się z okrążenia, a siły ukraińskie kontrolują prawdopodobnie wioskę wraz z więzieniem, choć walki w pobliżu wioski jeszcze trwają.

Na wschód od Sudży trwają intensywne walki o Ruskają Konopelkę. Atak na miejscowość rozpoczął się 20 sierpnia i już dzień później Ukraińcy zajęli południową część zabudowy wioski. Dalsze walki były jednak bardzo wyrównane i dopiero do 25 sierpnia Ukraińcy objęli kontrolą zachodnią część wioski rozdzieloną potokiem Konopelka.

Na południowym fragmencie tego odcinka frontu kontratakować miały natomiast siły rosyjskie od strony miejscowości Giri. Według rosyjskich blogerów wojskowych w dniach 24-25 sierpnia Rosjanie odzyskali kontrolę nad miejscowościami Spalnoje oraz Borki, choć póki co nie ma potwierdzenia wizualnego tych postępów. Niemniej w tym rejonie po zniszczeniu ukraińskiej kolumny wojskowej pod Giri w dniu 12 sierpni, Ukraińcy nie wykazywali większej inicjatywy i mogli ze wspomnianych terenów wycofać się pod naporem ataków powietrznych.

Bilans po trzech tygodniach walk

Należy dodać, iż w dniu 27 sierpnia regularne wojsko ukraińskie próbowało forsować granicę międzypaństwową z obwodem biełgorodzkim. 200 ukraińskich żołnierzy zaatakowało przejście graniczne Hoptiwka-Niechotiejewka, a 300 żołnierzy graniczny punkt kontrolny na wysokości miasta Szebiekino. Według rosyjskich władz lokalnych sytuacja była trudna, choć ostatecznie została opanowana. Inne źródła sugerują, że Ukraińcy przekroczyli jednak granicę międzypaństowową i okopali się pod Żurawlewką, leżącą kilometr od granicy. Mają tam trwać dalsze potyczki.

W trzecim tygodniu walk Ukraińcy zyskali ok. 72 km² oraz utracili ok. 63 km², a także zyskali, a następnie utracili ok. 47 km² obszaru Federacji Rosyjskiej. Łącznie Ukraińcy kontrolują, według wystąpienia gen. Syrskiego z dnia 27 sierpnia, 1294 km² obszaru Federacji Rosyjskiej, choć realnie jest to niespełna 1000 km² kontrolowanego obszaru Federacji Rosyjskiej.

Po trzech tygodniach operacja kurska nie dała jednak oznak by przerzucenie - jak stwierdził gen. Syrski w swoim wystąpieniu - nawet 30 tys. rosyjskich żołnierzy z Ukrainy na kierunek kurski - wymusiło na Rosjanach wyhamowanie swoich ofensyw we wschodniej Ukrainie. Gen. Syrski podkreślił, iż jednym z zadań operacji kurskiej „było odwrócenie znacznych sił wroga z innych kierunków, przede wszystkim pokrowskiego i kurachowskiego”.

Niemniej Rosjanie nie tylko nie zwolnili swojej ofensywy, lecz wręcz przyśpieszyli i notują obecnie największe postępy na froncie w Donbasie od kwietnia 2022 r. Agresorzy przesunęli w czasie operacji kurskiej, a więc od 6 sierpnia, linię frontu o 10-15 km na zachód na kierunku pokrowskim, operując już jedynie 10 km od Pokrowska i zaledwie 3 km od Sełydowego.

Artur Rosiński