US Army ujawnia następcę „wiecznego” transportera M113

Produkcję seryjną M113 uruchomiono w 1960 roku. Przez długi okres eksploatacji przechodziły one kilka procesów modernizacyjnych aż do obecnie używanych wersji M113A3 (dostarczane od 1987 roku i jeszcze kilkukrotnie modyfikowane). Obecnie wykorzystywanych jest jeszcze ok. 3000 tych wozów głównie w wersjach specjalistycznych. Szacuje się, że stanowią ok. 32% wyposażenia brygad ciężkich Armored Brigade Combat Team – ABCT.

AMPV w porównaniu z poprzednikiem odznacza się większą mobilnością, dostępną mocą, zwiększoną odpornością balistyczną i przeciwminową oraz samymi wymiarami (co przekłada się na komfort pracy załogi i desantu).

Założeniem projektu AMPV jest stworzenie całej rodziny nowych wozów, w skład której wejdą m.in. transporter opancerzony, wóz ewakuacji medycznej, wóz dowodzenia i samobieżny 120 mm moździerz.

Wysoki stopień unifikacji z bwp Bradley (AMPV powstałym w oparciu o jego zmodyfikowany kadłub), ale również z haubicą M109A7 Paladin pozwoli na obniżenie kosztów produkcji. Ponadto taka wysoka unifikacja sprzętowa zapewni znaczne zmniejszenie kosztów eksploatacji i zmniejszy skomplikowanie obecnie rozbudowanego łańcucha logistycznego. Nowy AMPV będzie posiadał identyczną mobilność taktyczną oraz zapewni taki sam poziom osłonności balistycznej i przeciwminowej jak M2A3.

Większość specjalistycznych wersji AMPV będzie miała podniesioną tylną część kadłuba (za przedziałem kierowcy), co zapewni zwiększoną kubaturę dającą łatwiejszą aranżację wnętrza i zwiększony komfort użytkowania. Ponadto będzie specjalnie dostosowana do łatwej zabudowy obecnie lub w przyszłości nowych układów czy podzespołów.

Podkreśla się, że okres badawczo-rozwojowy wozu był bardzo krótki. Wynosił niecałe 24 miesiące od chwili uruchomienia zamówienia. Daje to znaczące oszczędności czasu oraz obniżenie kosztów prac rozwojowych czy badań i testów. Przedstawiciele amerykańskiej armii niejednokrotnie podkreślali, że zarówno ten krótki czas dotychczasowej realizacji, jak i ścisłe trzymanie się przyjętego harmonogramu, znacząco przyczyniły się do sukcesu zakończenia obecnej fazy.

Wyprodukowane pierwsze maszyny poddane zostaną cyklowi zaplanowanych testów (w ramach fazy badawczo-rozwojowej i testów powstaną 29 wozy). Podpisany w grudniu 2014 roku kontrakt z BAE zakładał 52 miesięcznych okresów badawczo-rozwojowych, testów i uruchomienia produkcji wstępnej. Pierwsza faza produkcji obejmie 289 pojazdów, a docelowo planuje się pozyskać 2907. Zakłada się wykorzystanie ok. 2000 kadłubów starszych M2 będących w zapasie armii.     

Oprócz BAE Systems w realizacji programu uczestniczą Northrop Grumman, DRS Technologies, Air Methods i Red River Deport.

O wyborze kierunku, według którego powstał AMPV, zadecydowały niewątpliwie wyniki przeprowadzonych analiz w obszarze związanym z całokształtem użycia tego wozu na przyszłym polu walki oraz możliwości integracji w nim obecnych, pojawiających się i przyszłych technologii. Pozwalają one m.in. na określenie zdolności i opłacalności (w tym przypadku dla wojsk lądowych) sposobu rozwiązania aktualnych problemów i stawianych nowych wymagań.

Obecnie powszechnie wykorzystuje się zarówno w konstrukcji, jak i opracowaniu nowych wozów gotowe technologie z innych pojazdów bojowych czy sprawdzone zespoły i układy z rynku cywilnego. Są to nie tylko elementy mechaniczne i elektryczne, ale i zaawansowane rozwiązania elektroniczne i optoelektroniczne.