Singapurski transporter gąsienicowy gotowy do produkcji seryjnej

Oznacza to, że zakończył się proces  badań i testów a produkcja ruszy gdy znajdzie się pierwszy klient na najnowszą wersje tego pojazdu.

Pierwszy z tej rodziny transporterów Bronco 1 powstał w wyniku zapotrzebowania Sił Zbrojnych Singapuru (Singapore Armed Forces - SAF) w latach dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku. Do dnia dzisiejszego na jego bazie zbudowano 45 różnych wariantów (m.in. transportera piechoty, wozu ewakuacji medycznej, dowodzenia, zabezpieczenia technicznego, warsztatu polowego, transportera logistycznego czy samobieżnego moździerza) przy czym większość z nich posiada zdolność pokonywania przeszkód wodnych. Ocenia się że dla samych SAF dostarczono od 2001 roku ok. 730 wozów różnych wariantów.

Transporter jest zdolny do przewozu łącznie 16 żołnierzy (6 w kabinie przedniej i 10 w tylnej) przy niewielkich wymiarach własnych .

Jednak największą zaletą tej konstrukcji jest niewielki nacisk jednostkowy, pozwalającym na przemieszczanie się po trudnym terenie (bagnach, śniegu czy sypkim piasku) w polaczeniu ze zdolnością do pływania. Transporter przystosowany jest do przewozu na pokładach samolotów typu C-130 Hercules. 

Kolejny model Bronco 2 powstał an zamówienie Wielkiej Brytanii gdzie eksploatowany jest pod nazwą Warhog. 115 takich wozów zmodyfikowanych do pełnienia misji w Afganistanie, gdzie zastąpiło BvS 10 BAE Systems Hagglunds.

Warthog odznacza się zwiększonym poziomem  ochrony balistycznej i przeciwminowej, ale nie posiada zdolności pływania co zresztą nie było wymogiem armii brytyjskiej. Ten wariant osiąga DMC 21 000 kg. W ponad 30 atakach za pomocą IED w Afganistanie na ten transporter nie zginął żaden żołnierz brytyjski, a jego mobilność pozwalała na użycie tam gdzie inne pojazdy zawodziły.

Powstanie Bronco 3 poprzedził wóz oznaczony jako Bronco New Generation (Bronco NG) w którym firma ST Kinetics połączyła bieżące doświadczenia użytkowników wcześniejszych modeli z najnowszymi technologiami tak by nowy wariant lepiej spełniał oczekiwania wojska oraz był ekonomiczniejszy w przyszłej eksploatacji.

Jak na razie powstały dwa wozy Bronco 3 napędzane przez silnik wysokoprężny MTU o mocy 325 KM sprzężony z 6-biegową automatyczną skrzynią biegów Allison. Zastosowano w nich gumowe gąsienice Soucy International (composite rubber tracks - CRT). POjazdy mają maksymalną prędkość 65 km/h i do 5 km/h pływania, a zasięg na drogach wynosi do 400 km.

Transporter ma 8600 mm długości i 2260 mm szerokości. Przedni moduł ma 2300 mm wysokości, a tylny 2250 mm.

Pojazd zapewnia ochronę balistyczna i przeciwminowa na poziomie do IV wg STANAG 4569 A/B. Dna obu kadłubów maja kształt litery V i są zawieszone na  czterech izolatorach gumowych przymocowanych do usztywnionego zespołu podwozi. Siedziska 12 osobowej załogi, redukujące skutki oddziaływania na człowieka wysokich przyspieszeń spowodowanych przez wybuch miny lub innego ładunku, zamocowano do stropu. A wszystko to przy masie nie przekraczającej 16 500 kg (DMC 18 000 kg, 10 200 kg pusty pojazd).

Przedni kadłub ma też pięć drzwi w odróżnieniu od dwóch we wcześniejszych wersjach. Tylny moduł można wymienić w czasie poniżej 30 min a  poziom generowanego przez wóz hałasu i wibracji zredukowano o 50%.

Podczas DSEI 2017 w Londynie ST Kinetics pokazała wariant Bronco 3 z 120 mm moździerzem SRAMS (o zredukowanym odrzucie i wyposażonym SKO) w drugim członie oraz radiolokatorem ELM-2138M Green Rock, zaprojektowany przez Izrael Aerospace Industries na pierwszym. Jest to rodzaj nowego systemu walki, który oprócz zadań dedykowanych (wsparcie ogniowe – moździerz oraz wykrywanie – radiolokator) pełni też role C-RAM, przy czym nie zwalcza nadlatujących pocisków, a systemy je odpalające.   

Oglądaj:  DSEI 2017: Światowa zbrojeniówka podbija Londyn [GALERIA]