Wreszcie nowe kamizelki dla piechoty

Do dnia dzisiejszego etatowym wyposażeniem polskiego piechura są szelki wz. 988/MON noszące nieoficjalne miano „lubawka”. Ich projekt powstał w latach 90. i była to jedna z pierwszych zmian wizerunkowych polskiego żołnierza. Zamiast prostych parcianych PRL-owskich pasoszelek (co ciekawe o kroju wzorowanym na szelkach Wehrmachtu) pojawił się wówczas wyrób przypominający amerykańską kamizelkę ITLBV systemu IIFS uszyty z tkaniny w barwach maskujących kamuflażu wz. 93. Ich twórcą były Zakłady Konfekcji Technicznej „Lubawa” sp. z o.o. (obecnie Lubawa S.A.). Kamizelka otrzymała cztery stałe ładownice na magazynki do broni długiej oraz cztery kieszonki na pasie. Całość była zamykana na zamek błyskawiczny, zastosowano też rzepy co stanowiło pewne novum.

Nowość nie spotkała się jednak z życzliwym przyjęciem. Polski odpowiednik był bowiem wersją mocno uproszczoną i obfitującą w wady, m.in. czarne „estetyczne” obszycia, które niwelowały efekt kamuflażu, czy zbyt długie pokrywy ładownic. Na wz. 988/MON narzekano praktycznie od początku, lecz mimo to dotrwały do naszych czasów, służąc m.in. w misjach poza granicami kraju. Ich niedostatki stawały się coraz bardziej widoczne na tle pojawiających się na świecie konfigurowalnych, modularnych wyrobów charakterystycznych dla XXI wieku. Takie wyroby ma  od dłuższego czasu w swojej ofercie także Lubawa, ale na razie nie wprowadzano ich szerzej do jednostek Wojsk Lądowych.

Teraz wreszcie ma się to zmienić. Na nowy wzór wyposażenie pojawiły najwyraźniej nie tylko pieniądze, ale też wola opracowania naprawdę zaawansowanego i zoptymalizowanego rozwiązania. W wybór nowego elementu wyposażenia został zaangażowany bowiem nie tylko 31. Wojskowy Oddział Gospodarczy w Zgierzu, do którego producenci mają zgłaszać swoje propozycje. Do 31 WOG uwagi mają przesyłać także przyszli użytkownicy z wojsk operacyjnych reprezentujących różne rodzaje jednostek - z piechoty zmechanizowanej z 12 i 17 BZmech, oddziałów desantowych z 6 Brygady Powietrznodesantowej i 25 Brygady Kawalerii Powietrznej, pododdziałów rozpoznawczych oraz piechoty górskiej z 21 Brygady Strzelców Podhalańskich. Pomogli oni opracować wstępne wymagania a następnie wezmą udział w ocenie przedstawionych propozycji i sugerować w nich ewentualne zmiany.

Innym pozytywnym symptomem są kryteria oceny przedstawionych propozycji. Cena seryjnego wyrobu stanowi tylko 40 proc. oceny, a jakość aż 60 proc. Wydaje się, że to rozsądny zabieg, biorąc pod uwagę, że kamizelki taktyczne to i tak relatywnie tanie wyposażenie, a w znacznym stopniu wpływają na komfort, morale i skuteczność żołnierza.

Propozycje mają zostać dostarczone w raz z pojedynczymi egzemplarzami kamizelek, a po dokonaniu wyboru oferty w ciągu 10 dni ma zostać dostarczony prototypowy egzemplarz wraz z próbkami materiałów. Jeżeli ich badania wypadną korzystnie wówczas u producenta zostanie zamówiona seria prototypowa złożona z kolejnych 100 kamizelek. Planuje się, że zostaną one rozdzielone po zainteresowanych jednostkach i poddane testom w kolejnych miesiącach: latem i zimą. W ich wyniku mają zostać naniesione ewentualne poprawki i jeśli nic nie zakłóci tego procesu, wówczas na wiosnę zostanie ogłoszony przetarg na wieloskalową produkcję seryjną.