Włosi rozpoczynają modernizację swojej artylerii

Modernizacja włoskich haubic (obecnie w pewnej liczbie biorących udział w walkach na Ukrainie) obejmie dwa kluczowe dla FH70 aspekty: mobilność oraz celność prowadzonego ognia. W przypadku pierwszego parametru planuje się zastosowanie nowego powerpacka z silnikiem o mocy 40 kW, zwierającego podzespoły dostępne na rynku (tzw. off-the-shelf), który pozwoli na osiągnięcie ponad 15 km/h przez FH70. Haubice otrzymają w ramach tego także pomocniczą jednostkę prądotwórczą (APU) pozwalającą na szybkie uruchomienie całego systemu oraz krótkotrwałe przemieszczanie się lub zmianę ustawienia bez konieczności uruchamiana silnika spalinowego. W przypadku poprawy celności ognia planuje się montaż niezależnego system nawigacji, kierowania i zarządzania uzbrojeniem LINAPS oraz radaru służącego do pomiaru prędkości wylotowej pocisków. Za powyższe prace będą odpowiadać firmy Aris SRL(umowa na 6,1 mln euro) i Leonardo UK (umowa na 15,7 mln euro). Nie jest wiadome, czy modernizacji poddane zostaną wszystkie FH70 znajdujące się we włoskiej armii (około 90 w linii oraz kilkadziesiąt w rezerwie).

FH70 to ciągniona haubica opracowana wspólnie przez Wielką Brytanię, Niemcy i Włochy. Co ciekawe, obecnie największym użytkownikiem tej broni jest Japonia, która podjęła się licencyjnej produkcji, natomiast zarówno wojsko niemieckie, jak i brytyjskie wycofały już ten system artyleryjski ze służby. Donośność jej określa się na 24-30 km, w zależności od użytej amunicji. Haubica jest zwykle holowana przez 5-tonową ciężarówkę, która przewozi również załogę i amunicję. Jest również wyposażona we własny system napędowy, który pozwala na poruszanie się na krótkich dystansach bez ciągnika artyleryjskiego i szybkie zmiany stanowiska. Za obsługę haubicy zazwyczaj odpowiada ośmiu żołnierzy, jednak można tę liczbę w pewnych przypadkach zredukować do czterech osób. Obecnie są one na wyposażeniu armii m.in. Japonii, Włoch, Estonii, Maroka, Ukrainy oraz Arabii Saudyjskiej.