Tureckie pociski manewrujące dla Azerbejdżanu? [KOMENTARZ]

Podczas parady 26 czerwca br. w Baku, stolicy Azerbejdżanu zaprezentowano najnowsze rodzaje uzbrojenia w arsenale tego kraju. Znalazły się wśród nich m. in. białoruskie wyrzutnie rakiet Polonez o zasięgu 200 km, oraz pojedynczy pocisk powietrze-ziemia SOM-B1 firmy Roketsan, który pojawił się na platformie ciężarówki Kamaz. LokalnY portal Azeri Defence poinformował, że pociski tego typu znalazły się już na wyposażeniu sił powietrznych, jednak wydaje się to bardzo wątpliwe.

Po pierwsze, Azerbejdżan stałby się nie tylko pierwszym zagranicznym użytkownikiem pocisków SOM-B1, które wprowadzono do uzbrojenia tureckich sił powietrznych w styczniu 2018 roku. Mało prawdopodobne jest, żeby pocisk tak szybko trafił do innego użytkownika zagranicznego. Dziwne byłoby też, gdyby taka umowa została zawarta przez koncern Roketsan bez odpowiedniego nagłośnienia.

Przede wszystkim jednak, trudno znaleźć w azerskich siłach powietrznych maszynę, która zdolna byłaby do przenoszenia tego typu uzbrojenia. System SOM (ang. Stand Off Missile] to rodzina kilku typów pocisków manewrujących o zasięgu ponad 250 km napędzanych silnikiem turboodrzutowym. Najbardziej znany to SOM-J, który dedykowany jest dla samolotów F-35. W Azerbejdżanie zaprezentowano nieco mniej zaawansowany wariant SOM-B1, zintegrowany z tureckimi samolotami F-4E-2020 Terminator i F-16C/D. Pocisk wyposażony jest w głowicę burzącą o masie ponad 200 kg i porusza się z prędkością poddźwiękową. Jest kierowany przez system GPS wspierany zaawansowanymi systemami nawigacyjnymi bazującymi na rzeźbie terenu oraz sensorach podczerwieni.

Do przenoszenia pocisków SOM samolot-nosiciel powinien posiadać łącza danych i komputery pokładowe zgodne ze standardem NATO. Tymczasem najnowocześniejsze maszyny bojowe w lotnictwie Azerbejdżanu to myśliwce MiG-29 (9-13) i MiG-29UB (9-51), a więc całkowicie niedostosowane do takiej integracji. Oprócz nich w grę mogłyby jeszcze wchodzić równie przestarzałe Su-25.

Oba typu pamiętają jeszcze czasy ZSRR, nie posiadają odpowiednich systemów pokładowych i musiałyby zostać głęboko zmodyfikowane do przenoszenia tureckich pocisków. Albo więc w najbliższym czasie można spodziewać się odpowiedniego kontraktu modernizacyjnego, albo też Azerbejdżan planuje w najbliższym czasie zakup samolotów zdolnych do przenoszenia inteligentnego uzbrojenia. W tej sytuacji prezentację SOM-B na paradzie 26 czerwca należy traktować jedynie jako chwyt propagandowy i reklamowy, a nie pokaz realnych możliwości.