Szwecja: służba zasadnicza już nie dobrowolna

Od początku wojny na Ukrainie szwedzkie postrzeganie sytuacji geopolitycznej w Europie diamentralnie się zmieniło. Złożenie wraz z Finlandią wniosku o członkostwo w NATO, wysyłanie wsparcia na Ukrainę, zacieśnianie relacji wojskowych z członkami Sojuszu. Do tego można teraz doliczyć kolejny element, czyli wznowienie obowiązkowej służby obywatelskiej (w obronie cywilnej), którą ograniczono po zakończeniu zimnej wojny i upadku Związku Radzieckiego, a zawieszono w 2008 roku.

To uzupełnienie obowiązkowej służby wojskowej, przywróconej w 2017 roku. Jak pisze the Guardian, równolegle rozszerzany jest również pobór do sił zbrojnych. Do niedawna do wojska byli wcielani jedynie ci, którzy przy kwalifikacji określali taką chęć, a dziś około 10 proc. powoływanych do wojska (rocznie kwalifikacji podlega 100 tys. osób, wezwania do służby otrzymuje niewielka część z nich) będzie wcielanych na zasadzie obowiązku, bo chętnych jest za mało.

Premier Ulf Kreistersson stwierdził przy tym, że „obywatelstwo to nie dokument podróży”. Jednocześnie ogłosił, że Sztokholm rozważa wysłanie swoich sił na Łotwę, choć formalnie Szwecja nie należy jeszcze do Sojuszu. Tu premier dodał, że „nie marnujemy czasu czekając na ostateczne ratyfikacje”. Były to słowa jednoznacznie odnoszące się do opóźniania ratyfikacji przez Węgry oraz Turcję.

Obrona cywilna priorytetem

Jeśli chodzi o obronę cywilną, to obowiązek obywatelski będzie początkowo dotyczył tylko tych, którzy są szkoleni w służbach ratowniczych i w segmencie odpowiedzialnym za zaopatrzenie w energię elektryczną. Jest to pierwszy krok w oczekiwanym szerszym programie służby narodowej. Carl-Oskar Bohlin, minister obrony cywilnej Szwecji, ogłaszając wcześniej, że „może dojść do wojny w Szwecji” dodał, że pełny powrót do obowiązku obrony cywilnej jest rozważany