Sztandar dla 18. Dywizji Zmechanizowanej

Rodzicami chrzestnymi sztandaru zostali: szef MON Mariusz Błaszczak oraz córka patrona Żelaznej Dywizji, Elżbieta Buk. Minister przekazał sztandar dowódcy jednostki generałowi dywizji Jarosławowi Gromadzińskiemu. Uroczystość zakończyło odegranie Pieśni Reprezentacyjnej Wojska Polskiego oraz defilada pododdziałów. Minister spotkał się również z żołnierzami 18. Dywizji Zmechanizowanej, którzy brali udział w pikniku wojskowym.

Od dziś żołnierze 18. Dywizji Zmechanizowanej są połączeni tym chwalebnym znakiem. Sztandar wojskowy jest symbolem wierności, honoru i męstwa. Sztandar wyróżnia żołnierzy. Jestem przekonany, że żołnierze 18. Dywizji, zasługują na miano tych obrońców Ojczyzny, którzy tak jak w 1920 roku żołnierze 18. Dywizji Piechoty, Żelaznej Dywizji wyróżniali się męstwem broniąc naszej Ojczyzny.

Dowództwo 18. Dywizji funkcjonuje w Siedlcach od września ubiegłego roku. Utworzenie nowego związku taktycznego na wschód od Wisły ma służyć wzmocnieniem potencjału obronnego na ścianie wschodniej. Formowanie dywizji jest jednym z procesów odbudowy potencjału obronnego na ścianie wschodniej. Nowo formowany związek taktyczny będzie spełniał wszystkie standardy NATO i będzie gotowy do wykorzystania w ramach wzmocnienia sojuszniczego. Jego podstawowym zadaniem będzie obrona terytorium RP.

W skład 18. Dywizji Zmechanizowanej wchodzą trzy brygady: 1. Warszawska Brygada Pancerna w Wesołej, 21. Brygada Strzelców Podhalańskich w Rzeszowie oraz 19. Brygada Zmechanizowana w Lublinie, obecnie w trakcie formowania. Powstaną też pułki: logistyczny, który rozpocznie formowanie we wrześniu br., pułk artylerii i przeciwlotniczy oraz batalion rozpoznawczy. Sformowany zostanie także pułk inżynieryjny, z przeznaczeniem do wykonywania zadań na rzecz 18. Dywizji Zmechanizowanej.

Przypomnijmy, że gen. broni. Tadeusz Buk urodził się w 1960 r. w Kielcach. Był absolwentem absolwentem poznańskiej Wyższej Szkoły Oficerskiej Wojsk Pancernych, po jej ukończeniu w 1991 r. rozpoczął służbę w 29. pułku czołgów średnich w Żaganiu. W 1991 rozpoczął studia na Wydziale Wojsk Lądowych w ówczesnej Akademii Obrony Narodowej. Po ich ukończeniu, jego droga służbowa prowadziła przez 6. Brygadę Desantowo-Szturmową, 25. Dywizję Kawalerii Powietrznej, 34. Brygadę Kawalerii Pancernej i ówczesną 1. Dywizję Pancerną im. Tadeusza Kościuszki. Odbył też podyplomowe studia dowódczo–sztabowe w USA oraz kurs dowódców pułków i studia operacyjno-strategiczne w AON. Doświadczenie bojowe nabywał w Iraku (jako zastępca dowódcy VI zmiany PKW Irak i dowódca IX zmiany) oraz w Afganistanie (w latach 2006-2007 był zastępcą dowódcy dowództwa koalicyjnego PKW Afganistan). 7 września 2009 r. prezydent Lech Kaczyński wyznaczył go na stanowisko Dowódcy Wojsk Lądowych. Generał zginął w katastrofie lotniczej w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 r. Był charyzmatycznym dowódcą cenionym przez podwładnych i przełożonych - tak cywilnych jak i wojskowych. Był żonaty, miał troje dzieci.

DGRSZ/Defence24.pl