Szojgu „na dywaniku” u Putina. W tle śmierć 14 podwodników

Według oficjalnego komunikatu Kremla, Szojgu przybył na wezwanie prezydenta Władimira Putina, by złożyć raport na temat pożaru do jakiego doszło 1 lipca 2019 r na jednym z rosyjskich okrętów podwodnych. Sprawa była na tyle poważna, że Putin odwołał swoje wcześniejsze plany, by dowiedzieć się, co rzeczywiście zdarzyło się w dniu wypadku na Morzu Barentsa.

Spotkanie było typowym dla Rosjan działaniem propagandowym. Z tego, co raportował mu Szojgu wynikało bowiem wyraźnie, że Putin wiedział o wypadku już 1 lipca wieczorem. Pomimo tego minister dzień później poinformował prezydenta, że „wczoraj, w trakcie planowanych prac nad badaniem dna morskiego na rosyjskich wodach terytorialnych Morza Barentsa, wybuchł pożar w głębinowym aparacie badawczym Floty Północnej. W wyniku zatrucia produktami spalania zginęło 14 marynarzy-podwodników”.

Z zapisu przebiegu całego spotkania wynika, że Szojgu nie przekazał Putinowi niczego nowego. Wskazał tylko, że pożar ugasiła załoga, „aparat” znajduje się w tej chwili w bazie Siewieromorsk. Poinformował też, że trwa dochodzenie w celu wyjaśnienia przyczyn pożaru a  osobistą pieczę nad tym postępowaniem sprawuje dowódca Wojenno-Morskiej Floty admirał Jewmienow.

Putin nie dowiedział się z tego raportu niczego, czego by wcześniej nie wiedział i o czym jeszcze przed tym spotkaniem informowały rosyjskie media. Z rozmowy wynika dodatkowo, że raport przekazany wcześniej prezydentowi był o wiele bardziej szczegółowy niż to co powiedział mu na spotkaniu Szojgu. Putin wiedział np., że wśród czternastu zabitych „marynarzy” był aż siedmiu „pełnych” komandorów oraz dwóch oficerów odznaczonych złotą gwiazdą „Bohatera Federacji Rosyjskiej” (najwyższy tytuł honorowy w Rosji).

Spotkanie z Szojgu miało więc charakter czysto propagandowy. Wykorzystano je by Putin mógł złożyć „szczere kondolencje rodzinom ofiar”, nakazać „udzielenie im pomocy oraz wsparcia” oraz potwierdzić, że „to duża strata dla floty, a nawet dla armii”.

Dodatkowo Putin nakazał ministrowi, by ten udał się do Sewieromorska, „aby osobiście wysłuchać sprawozdań i nakierować komisję na bezwarunkową identyfikację przyczyn tej tragedii”. Poprosił ministra również by ten, po powrocie, osobiście poinformował go o wynikach dochodzenia.

Całe spotkanie na Kremlu to dowód, że rosyjskie władze przygotowują teraz strategię informowania o prowadzonym postępowaniu wyjaśniającym. Ten proces jest realizowany w taki sposób, by nie przekazać niczego poza to, co było wiadomo w pierwszym, oficjalnym komunikacie resortu obrony.

W każdej kolejnej informacji o pożarze przemycany jest jednak jakiś szczegół wyjaśniający całe zdarzenie. Przykładowo spotkanie Szojgu z Putinem potwierdziło, że załoga na palącym się okręcie podwodnym składała się w większości z oficerów i to bardzo wysokiego stopnia. Z artykułu opublikowanego w „Sputniku” wynika natomiast, że pożar został ugaszony siłami załogi (która jednak zginęła zatruta dymem), a okręt był odholowany do bazy. To ostatnie oznacza, że nie miał własnego napędu.

Prawdopodobnie jednak nigdy nie uzyskamy odpowiedzi na najciekawsze pytanie: jakie zadania miało wykonywać na tak dużej głębokości aż siedmiu komandorów w dwudziestokilkuosobowej załodze „naukowo-badawczego” okrętu podwodnego.