Rosyjskie wojsko z kolejnymi wyrzutniami rakiet termobarycznych

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Wyrzutnie miały zostać dostarczone wcześniej, niż zakładano, z racji na wdrożenie "dekretu o obronie państwa" który m.in. zwiększył czas pracy rosyjskich zakładów zbrojeniowych. Rosjanie stracili kilka TOS-1A(minimum 5) na Ukraiinie, jednak liczba ta może być większa. Nie jest wiadoma także ogólna liczba posiadanych przez rosyjskie siły zbrojne tego typu samobieżnych wyrzutni pocisków termonbarycznych, zakłada się przedział 20-30 sztuk, jednak czasem podaje się nawet 50 egzemplarzy.

System TOS-1A to samobieżna wyrzutnia pocisków rakietowych kalibru 220 mm, osadzona na zaadaptowanym podwoziu czołgu T-72/90. Nazywany jest także ciężkim miotaczem ognia, zważywszy na rodzaj amunicji jaki używa, a są to pociski termobaryczne o donośności do około 6 km. Rosjanie mieli także opracować pociski o większym zasięgu rażenia nawet do 10 km.

Standardowy zestaw TOS-1 po modyfikacji (TOS-1A) składa się z 24-prowadnicowej wyrzutni pocisków rakietowych (BM-1) i dwóch pojazdów TZM-T z zapasem jednej jednostki ognia w liczbie 24 rakiet (po 12 w każdej). Czas uzupełnienia kompletu amunicji w wyrzutni to 24 minuty. Masa obu pojazdów wynosi odpowiednio 46 i 39 ton. Przeznaczeniem TOS-1 jest niszczenie umocnień, siły żywej i lekko opancerzonych oddziałów przeciwnika oraz wspieranie oddziałów piechoty i lekkich pojazdów bojowych. System ten był wielokrotnie używany przez wojska rosyjskie np. w Afganistanie czy podczas II Wojny w Czeczenii.

Został on również użyty przez siły irackie w roku 2014, wykorzystano go do niszczenia pól minowych w trakcie bitwy o Tikrit. Obecnie systemy TOS-1 znajdują się na wyposażeniu m.in. armii Kazachstanu, Rosji, Iraku oraz Azerbejdżanu. Rozwinięciem jest system TOS-2 Tosoczka wykorzystujący podwozie kołowe.