Według informacji rosyjskich dziennikarzy dowództwo WMF FR zdecydowało o ukończeniu tej jednostki pod koniec stycznia br. Motywem tego jest bliska perspektywa wzmocnienia floty przez znaczna ilość dużych okrętów nawodnych nowego pokolenia. Chodzi tu o fregaty rakietowe projektów 22350 i 11356 i korwety rakietowe projektów 20380 i 20385. Które wymagać będą od personelu je obsługującego wysokich kwalifikacji, które trudno zdobyć jedynie w lądowych ośrodkach szkoleniowych.

Natomiast flotylla rosyjskich jednostek szkolnych stanowi tylko cień tej z czasów Związku Radzieckiego. Obecnie spośród dużych okrętów szkolnych w służbie pozostały jedynie dwie jednostki Pieriekop i Smolnyj proj. 887 zbudowane pod koniec lat 70 ubiegłego wieku stoczni Warskiego w Szczecinie.



W dodatku planuje się, że Smolnyj będzie służył, jako zacumowany w Tulonie koszarowiec dla załóg budowanych we Francji śmigłowcowców typu Mistral. Stąd będzie on na dłuższy czas wyłączony z pełnienia funkcji szkolnych. Nie bez znaczenia jest też wiek tych okrętów a tym samym brak na ich pokładzie nowoczesnego wyposażenia szkolnego odpowiadającego współczesnym standardom. Jednym ze sposobów na zaradzenie tej sytuacji ma być ukończenie okręt Borodino (-eks Nowik), którego kadłub rdzewieje w stoczni Jantar w Kaliningradzie, jako pływającej platformy przeznaczonej do szkolenia w obsłudze nowoczesnych systemów pokładowych.

Jednostka ta ma długą i skomplikowaną historię. Prace projektowe nad fregatą rakietową proj. 12440 (Grom), rozpoczęły się w petersburskim biurze konstrukcyjnym PKB Ałmaz w 1982 r. W założeniach miała ona być konkurencją dla fregat projektu 11660 (Gepard) opracowanych przez Zielenodoskie PKB. Projekt techniczny został zatwierdzony w 1991 r. W 1994 r. zostały wprowadzone w nim pewne korekty i jako proj. 12441 został skierowany do produkcji. Stępkę pod prototypowa jednostkę, której nadano nazwę Nowik (nr stocz. 1900) położono w stoczni Jantar 26 lipca 1997 r. Według ówczesnych planów miał on być ukończony na początku XXI wieku. Plany te jednak nie zostały zrealizowane a co gorsza marynarka straciła zainteresowanie tym okrętem w pierwotnej postaci, czego konsekwencją było przerwanie w 2002 roku jego budowy. Nie została również rozpoczęta budowa dwóch kolejnych jednostek tego typu, które miały nosić nazwy Riurik i Pierieswiet.

Wobec takiego stanu rzeczy stocznia Jantar i biuro konstrukcyjne Ałmaz zaproponowało dokończenie okrętu, jako jednostki szkolnej według zmodyfikowanego proj. 12441U. W 2007 r. zgodę na to wyraziło WMF FR, zmieniając jednocześnie nazwę na Borodino. Nie spowodowało to jednak wznowienia prac. Co prawda latem 2011 jego kadłub został zwodowany, wynikało to jednak z konieczności zwolnienia stanowiska montażowego dla innych jednostek budowanych przez tą stocznię.

Według doniesień prasowych dokończenie budowy Borodino może rozpocząć się w 2014 r. i trwać około roku, co wydaje się założeniem zbyt optymistycznym.

Andrzej Nitka