Rosjanie testują „nowe” nadbrzeżne wyrzutnie rakietowe Bał

Zgodnie z oficjalnym komunikatem wyrzutnia zajęła pozycję ogniową z położenia marszowego po przejechani 200 km z miejsca stałej dyslokacji i wystrzeliła rakietę w kierunku obiektu nawodnego „zgodnie z założonymi standardami”. Okręty zabezpieczenia i samoloty lotnictwa morskiego potwierdziły, że pocisk osiągnął zakładany cel.

Informacja na stronie Minoborony mylnie wskazuje, że na Dalekim Wschodzie testowano nowy system. W rzeczywistości kompleks Bał/ZK60 (oznaczenie NATO SSC-6 „Sennight”) został wprowadzony na uzbrojenie rosyjskich sił zbrojnych już w 2008 r. Prawdą jest jednak to, że system Bał został dostarczony do Floty Oceanu Spokojnego dopiero pod koniec 2014 r. chociaż wcześniej otrzymała go nawet Flotylla Kaspijska. Tak więc testy z 28 kwietnia br. były rzeczywiście pierwszą próbą bojową wyrzutni rakietowych i być może dlatego wzięło w niej udział aż 400 żołnierzy i około 20 pojazdów.

Co ciekawe zdjęcie opublikowane ze strzelania wyraźnie wskazuje, że Rosjanie nie zrealizowali swoich planów i nie umieścili całego kompleksu rakietowego Bał ( a szczególnie wyrzutni) w standardowych, „cywilnych” kontenerach. Zastosowali natomiast typowe, ciężkie podwozie ośmiokołowe MZKT-7930. Automatycznie przekłada się to na mniejszą szybkość poruszania się. Na drogach utwardzonych jest to maksymalnie 60 km/h (oficjalnie 110 km/h), na drogach polnych to tylko 20 km/h.

Czym jest rosyjski system rakietowy Bał?

Zgodnie z wcześniejszymi komunikatami wiadomo, że najmniejsza jednostka organizacyjna nadbrzeżnego systemu rakietowego Bał, składa się w sumie z jedenastu pojazdów, w skład których wchodzą: wóz dowodzenia i łączności SKPUS, pojazdy łączności, cztery samochody transportowo-zwiadowcze TPM (przewożące do ośmiu zapasowych pocisków w kontenerach startowych na specjalnych paletach) oraz cztery samodzielnie poruszające się pojazdy wyrzutnie SPU (z których każdy może przenosić do od czterech do ośmiu rakiet Х-35/Х-35E i Х-35U/Х-35UE we własnych kontenerach startowych).

Samo przeładowanie rakiet trwa maksymalnie 25 minut. Pociski (o masie startowej około 620 kg) w kontenerach są ładowane całymi paletami (po 4-8 sztuk) na pojazd-wyrzutnię za pomocą dźwigu, który jest umieszczony w tylnej części samochodów transportowo-załadowczych.

Wyrzutnia Bał-E wykorzystuje rakiety przeciwokrętowe, które samodzielnie naprowadzają się na cel z wykorzystaniem aktywnej głowicy radiolokacyjnej. Rosjanie chwalą się, że system może strzelać te pociski pojedynczo lub salwami (do 32 rakiet jednocześnie). Należy przy tym jednak pamiętać, że przy strzelaniu tzw. „salwą” czas przerwy pomiędzy zejściem kolejnych rakiet jest nie mniejszy niż 3  s. Przy czym pojedyncza bateria może dysponować w sumie 64 pociskami.

Rakiety mają maksymalny zasięg od 120 km (X-35E) do nawet 260 km (X-35U). Należy jednak pamiętać, że przy wskazaniu celu z brzegu, np. z wykorzystaniem brzegowej stacji radiolokacyjnej) ta odległość automatycznie się zmniejszy i to kilkakrotnie (ze względu na ograniczenia związane z horyzontem radiolokacyjnym). Wszystkie pojazdy mają zapas paliwa pozwalający na poruszanie się w promieniu 850 km.

Wyjaśnijmy dodatkowo, że zachodnie media podając informację o ostatnim strzelaniu rakietowym wskazywały, że Rosjanie zastosowali system Bał-E. W rzeczywistości pod tym oznaczeniem kryje się wersja eksportowa kompleksu Bał, której nie wykorzystuje rosyjska armia.