Programowalna amunicja dla Rosomaków

Prowadzony przez IU dialog techniczny ma na celu pozyskanie blisko 29 tys. nabojów 30x173 mm z pociskiem programowalnym ze smugaczem ABM do 30 mm armaty ATK Mk44S/ABM Bushmaster II. Armaty w tym wariancie mają być instalowane na nowych wieżach bezzałogowych ZSSW-30, przeznaczonych dla KTO Rosomak i przyszłych polskich BWP, opracowywanych przez konsorcjum HSW i WB Electronics. Istnieje też możliwość modernizacji istniejących armat Mk 44 używanych na transporterach z wieżami Hitfist-30P, w celu dostosowania do użycia amunicji programowalnej.

Czytaj więcej: Bezzałogowa wieża Rosomaka. "Obraz wyzwań dla polskiego przemysłu"

Zgodnie ze specyfikacją zamawiany nabój ma służyć do niszczenia siły żywej na odkrytej przestrzeni lub pozostającej w ukryciu, a także wyposażenia i sprzętu bojowego, w tym: pojazdów nieopancerzonych i lekko opancerzonych, elementów wrażliwych pojazdów pancernych (optyka, czujniki systemu kierowania ogniem, itp.) oraz śmigłowców, bezpilotowych statków powietrznych czy lekkich fortyfikacji polowych, na odległościach do 3,5 km.

Należy zauważyć, że ewentualne wprowadzenie amunicji programowalnej przyczyniłoby się do znacznego zwiększenia zakresu zdolności rażenia przez uzbrojenie wozów bojowych. Naboje podobnej klasy będą używane np. na niemieckich BWP Puma, są też wymieniane jako środek do zwalczania celów zakrytych (np. okopanej piechoty), bezzałogowych statków powietrznych, niskolecących śmigłowców, a nawet obezwładniania przyrządów obserwacyjnych pojazdów bojowych.

Konstrukcja naboju ABM powinna być przystosowana do armaty 30 mm ATK MK44 ABM Bushmaster II w wersji Stretched zintegrowanej z układem programowania zapalnika w układzie sterowania armatą (gun control unit – GCU) i pierścieniem w układzie podajnika. W związku z tym pocisk naboju powinien posiadać zdolność do programowo wymuszonej eksplozji w wyznaczonym punkcie w przestrzeni, eksplozji po uderzeniu w punkt lub eksplozji w punkcie ze zwłoką. Ponadto powinien posiadać zdolność do detonacji w czasie lotu po określonym czasie, odległości lub łącznie.

Dialog techniczny prowadzony będzie obejmował w szczególności następujące obszary:
- ocenę możliwości spełnienia przez oferowany sprzęt wojskowy wstępnie określonych wymagań
- sprecyzowanie uwarunkowań dotyczących systemu zabezpieczenia logistycznego, bezpieczeństwa dostaw oraz szkolenia,
- oszacowania kosztów pozyskania, eksploatacji i wycofania,
- wstępne oszacowanie potrzeb czasowych do jego pozyskania.

Termin prowadzenia dialogu technicznego został określony na okres od 21 listopada 2016 do 31 stycznia 2017 roku. Istnieje możliwość wydłużenia terminu prowadzenia dialogu technicznego.