Nowa faza brazylijskiego przetargu na artylerię

Informacja ta oznacza, że w przetargu odpadły najpewniej m.in. słowacka BIA (którą o dziwo wystawić miało tam czeskie Excalibur Army), turecki Yavuz czy szwedzko-brytyjski Archer. Niewykluczone, że w postępowaniu udział brało więcej konstrukcji. Jednym z kluczowych czynników przy wyborze artylerii do następnego etapu postępowania była konieczność wdrożenia go do służby, zatem np. słowacka BIA tutaj była skazana na porażkę. Zważywszy na kraje producentów czterech konstrukcji, jakie przeszły do kolejnego etapu, widzimy ponowną rywalizację francuskiego CAESAR-a z izraelskim ATMOS-em, które to haubice stoczyły już pojedynek w Kolumbii.

Brazylijskie Ministerstwo Obrony przewiduje podzielenie procedury wdrożenia nowego sprzętu na dwie fazy. Pierwsza będzie polegać na zakupie dwóch egzemplarzy wybranych armatohaubic w celu przeprowadzenia oceny pojazdów pod kątem spełniania wymagań techniczno-operacyjnych. Następnie zostanie zgłoszony drugi kontrakt, w ramach którego pozyskane zostaną pozostałe 34 AHS. Na dostawę drugiej transzy przewidziano aż osiem lat.Planowane jest przyjęcie transferu technologii lub rekompensat przemysłowych, jeżeli nie będzie możliwy satysfakcjonujący offset. Oprócz samych systemów artyleryjskich przewiduje się także pozyskanie pakietu szkoleniowego i logistycznego. Jak wskazują media, walutą rozliczeniową ma być dolar amerykański lub euro, a nie brazylijski real.

Zuzana 2 to zmodernizowana wersja słowackiej kołowej armatohaubicy samobieżnej Zuzana (która z kolei stanowi modernizację czechosłowackiego systemu DANA vz. 77) zaprojektowana i produkowana przez słowacką spółkę KONŠTRUKTA-DEFENCE. W porównaniu do poprzedniej wersji Zuzana 2 posiada nową lufę o długości 52 kalibrów (wcześniej 45 kalibrów), co pozwoliło zwiększyło donośność do 41 km. Została też wyposażona w nową opancerzoną kabinę o mniejszej kubaturze. Załogę stanowi czterech żołnierzy.

Wieża dysponuje pełnym obrotem w zakresie 360 stopni, chociaż nie jest zalecane strzelanie spoza zakresu po 30 stopni na lewo/prawo od linii wzdłużnej pojazdu ze względu na stabilność platformy po wystrzale. Najczęściej jednak ostrzał prowadzony jest przy ustawieniu lufy na godzinie 12. Haubica posiada automat ładowania, a także możliwość prowadzenia ognia w trybie MRSI (Multi Round Simultaneous Impact), czyli zaplanowania ostrzału tak, by kilka pocisków uderzyło w cel w tym samym momencie. Jednostkę napędową stanowi silnik Tatra T3D-928-70 325 o mocy 436 KM, pozwalający rozpędzić pojazd do 90 km/h przy zasięgu operacyjnym na poziomie 600 km.

CAESAR Mk II, w niektórych materiałach zwany także NG, jest zmodernizowaną wersją kołowej armatohaubicy CAESAR. Wykorzystuje tę samą haubicę kalibru 155 mm/L52 zamontowaną na podwoziu ciężarówki. Maksymalna donośność określana jest na 40 km przy użyciu amunicji z gazogeneratorem dennym. W lutym 2022 r. koncern Nexter otrzymał kontrakt na opracowanie systemu artyleryjskiego CAESAR 6x6 nowej generacji (NG) dla Francuskich Wojsk Lądowych.

Nowa wersja będzie miała taką samą konfigurację jak dotychczas produkowane, ale będzie zawierała ulepszenia pod względem ochrony i mobilności. Zastosowane w nim nowe podwozie firmy Arquus napędzane jest mocniejszym silnikiem o mocy 460 KM (wcześniej 260 KM), który współpracuje z automatyczną skrzynię biegów. Wśród innych ulepszeń CAESAR NG znalazł się również nowy system kierowania ogniem, system łączności radiowej Contact oraz system zagłuszania łączności Barage francuskiej firmy Thales.

ATMOS 2000 to 155 mm kołowa armatohaubica samobieżna na podwoziu samochodu ciężarowego. System został zaprojektowany przez izraelską firmę SOLTAM Systems w ramach prywatnego przedsięwzięcia. Pierwsze informacje o ATMOS 2000 pojawiły się w 2001 r. Jest to ulepszona wersja haubicy ATMOS. Nowy wariant powstał głównie z myślą o rynkach eksportowych, chociaż został już zademonstrowany Siłom Obrony Izraela. Obecnie jest produkowany i sprzedawany przez koncern Elbit Systems. Umożliwia eliminację celów znajdujących się w odległości ponad 40 km.

Rozwój ATMOS 2000 rozpoczął się od haubicy kalibru 155 mm z lufą o długości 52 kalibrów, którą zamontowano na podwoziu ciężarówki Tatra z napędem 6x6. System jest również kompatybilny z innymi typami uzbrojenia, w tym rosyjską armatą polową M-46 130 mm, haubicą D-30 122 mm, a także lufami kal. 155 mm o długości przewodu wynoszącej 39, 45 i 52 kalibry. Elbit Systems opracował również różne warianty wykorzystujące inne podwozia ciężarówek w konfiguracjach 6x6 i 8x8. ATMOS jest używany w kilku krajach, m.in. w Azerbejdżanie, Danii, Kolumbii, Filipinach, Tajlandii, Ugandzie i Zambii. Istnieje również wersja rumuńska, zwana ATROM, która wykorzystuje haubicę Soltam 155 mm na opracowanym lokalnie podwoziu ciężarówki ROMAN 26.360 DFAEG 6x6. Zmodyfikowaną haubicę ATMOS 2000 zastosowano również na prototypie polskiej armatohaubicy samobieżnej Kryl.

SH15 to chińska armatohaubica samobieżna kalibru 155 mm osadzona na podwoziu samochodu ciężarowego Shaanxi 6×6. Uzbrojenie główne, czyli haubica AH-2 z lufą długości 52 kalibrów, umożliwia prowadzenie ognia na odległość do 53 km przy zastosowaniu amunicji ze wspomaganiem rakietowym. Ten system artyleryjski może strzelać amunicją zgodną z JBMoU oraz tą produkowaną przez chińskie przedsiębiorstwo Norinco. Ponadto SH15 może korzystać z rodzimej amunicji precyzyjnego rażenia, która bazuje na technologii rosyjskich pocisków Krasnopol naprowadzanych na plamkę lasera. Maksymalna szybkostrzelność ma natomiast wynosić od 4 do 6 wystrzałów na minutę, a czas potrzebny na przejście z położenia marszowego do realizacji zadania ogniowego ma wynosić zaledwie minutę. Chińskie systemy uzbrojenia tego kalibru trafiły do produkcji pod koniec lat 90. ubiegłego wieku. Zapas amunicji ma wynosić 27 nabojów.