MON zmienia wymagania dla Narwi. „Polski przemysł głównym wykonawcą”

Jak poinformowała Defence24.pl ppłk Małgorzata Ossolińska z Inspektoratu Uzbrojenia, w 2015 roku miała miejsce redefinicja wymagań dotyczące zestawu przeciwlotniczego krótkiego zasięgu Narew. Spowodowało to wydłużenie fazy analityczno-koncepcyjnej o sześć miesięcy.

Kwestię redefiniowania wymagań operacyjnych (WO) SZ RP regulują odpowiednie akty prawne, które ściśle określają procedurę planowania i programowania rozwoju SZ. Oznacza to, że w zależności od oceny, np. środowiska bezpieczeństwa, możliwa jest zmiana przedmiotowych wymagań zdefiniowanych w poszczególnych obszarach. Taka sytuacja redefiniowania wymagań miała miejsce w przypadku wymagania na zestaw NAREW w 2015 r. Z tego też względu wydłużono realizację fazy analityczno-koncepcyjnej o sześć miesięcy.

Rozpoczęcie postępowania na zakup systemu Narew planowane jest w drugiej połowie 2016 roku, a w ciągu ostatnich sześciu miesięcy 2017 roku – wybór wykonawcy programu. Jak poinformował szef Inspektoratu Uzbrojenia gen. bryg. Adam Duda podczas, docelowo przewiduje się zakup 19 baterii, w tym siedmiu do 2022 roku. Zgodnie z planami IU głównym wykonawcą ma być polski przemysł, z uwzględnieniem transferu technologii od zagranicznego wykonawcy (przede wszystkim w zakresie rakiety).

Planujemy, że to zamówienie będzie skierowane głównie do polskiego przemysłu obronnego jako głównego partnera, czyli tego prime contractora, głównego wykonawcy, oczywiście z koniecznością pozyskania technologii w zakresie rakiet krótkiego zasięgu od jednego z wiodących zagranicznych dostawców.

Zmiana wymagań odnośnie programu Narew oznacza prawdopodobnie, że MON zdecydował się na pozyskanie pocisków o większym zasięgu, wynoszącym około 40 km. Pierwotnie przewidywano, że rakiety Narew będą się charakteryzować zdolnością do zwalczania celów na odległości 25 km. Zakup pocisków o większym zasięgu pozwoli istotnie rozszerzyć strefę chronioną zestawami Narew. Podwyższenie zasięgu z 25 do 40 km może w praktyce dać ponaddwukrotne powiększenie strefy rażenia, co oznacza że do zwalczania istotniejszej części celów aerodynamicznych (innych niż rakiety balistyczne) nie trzeba będzie używać znacznie kosztowniejszych rakiet średniego zasięgu systemu Wisła.

Zwiększenie wymaganego zasięgu pocisków systemu Narew byłoby równoznaczne ze wzrostem znaczenia zestawów tego typu w polskim systemie obrony powietrznej. Sekretarz stanu w MON Bartosz Kownacki poinformował w niedawnej wypowiedzi dla PAP, że resort obrony rozważa budowę obrony systemu przeciwlotniczej „od dołu”, czyli realizacji najpierw programu Narew, a dopiero potem programu Wisła. Rozszerzenie zakładanych zdolności systemu krótkiego zasięgu sprzyja podjęciu przez resort obrony takiej decyzji, choć na razie trudno wyrokować, jakie rozwiązanie zostanie ostatecznie wybrane przez MON.

Należy wskazać, że rozwijane zestawy przeciwlotnicze krótkiego zasięgu dysponują bądź wkrótce będą posiadały rakiety o zasięgu szacowanym na około 40 km lub więcej. Przykładami są choćby niemieckie rakiety IRIS-T SLM, produkowane przez Diehl Defence, pociski CAMM-ER rozwijane przez MBDA, rakiety ESSM i opracowywane AMRAAM-ER, używane w zestawie NASAMS oferowanym przez Kongsberg, budowane przez Raytheon. Zdolności w podobnym zakresie ma też posiadać izraelski zestaw Spyder-MR. Wymienione systemy są oferowane Polsce w ramach programu Narew.

(JP) (JG)