Indie kontra Pakistan: Pancerne starcie gigantów [ANALIZA]

Indie

Wojska Lądowe Indii są jednymi z największych na świecie, liczą sobie obecnie 1,248,000 żołnierzy w aktywnym komponencie, oraz 900,000 rezerwistów. Posiadają także jedną z największych flot opancerzonych pojazdów bojowych na świecie, przyjrzyjmy się zatem jakim sprzętem, i jaką jego liczbą dysponują wojska lądowe Indii.

Obecnie najliczniejszym czołgiem podstawowym w arsenale wojsk lądowych Indii są wozy T-72M i T-72M1 noszące lokalną nazwę Ajeya (pol. Niezwyciężony), występujący w wariantach Mk1 i Mk2, wozów tego typu Indie posiadają około 2,418 egzemplarzy, przy czym wozy te produkowane były lokalnie na licencji, w zakładach HVF (Heavy Vehicles Factory) w Avadi dzielnicy Chennai, stolicy stanu Tamil Nadu. Zakład zarządzany jest przez firmę AVANI (Armored Vehicles Nigam Limited).

Indyjskie czołgi T-72M i T-72M1, w zasadzie niczym nie odbiegają od tych samych modeli, dobrze znanych w Polsce, w ramach modernizacji, wozy T-72M1, otrzymały moduły wybuchowego pancerza reaktywnego, będącego lokalną kopią rosyjskiego Kontakt-1. Obecnie we współpracy z przemysłem rosyjskim, prowadzone są prace na rzecz modernizacji tych czołgów.

Drugim najliczniejszym typem czołgu, znajdującego się na wyposażeniu wojsk lądowych Indii, oraz również produkowanego na licencji w zakładach HVF, jest czołg podstawowy T-90S, noszący lokalną nazwę Bhishma (pol. Srogi). Indie posiadają obecnie flotę liczącą około 1300 czołgów T-90S Bhishma Mk1 i Mk2 a obecnie produkowany jest wariant Mk3.

Trzecim typem czołgu, eksploatowanym przez indyjskie wojska lądowe, jest rodzimy Arjun (pol. Lśniący), obecnie w eksploatacji znajduje się 124 egzemplarzy wersji Mk1, czołgi te jednak uważane są za nieudany projekt, mają problemy techniczne, a dodatkowo najprawdopodobniej są problemy z dostawami części zamiennych, co utrudnia ich eksploatację.

Wdrażany miał być również ulepszony wariant Mk1A (dawniej zwany Arjun Mk2), ale po wyprodukowaniu 2 prototypów, program wstrzymano, wynika to z faktu że oryginalny silnik MTU MB838 Ka501, generujący moc 1400 KM, nie był produkowany od wielu lat, MTU zadeklarowało możliwość wznowienia produkcji, ale potrwać to miało kilka lat.

Z tego względu, rząd Indii, zdecydował się wstrzymać produkcję, do czasu opracowania rodzimego silnika DATRAN o mocy 1500 KM. Czy Arjun Mk1A będzie konstrukcją udaną? Wątpliwe, nie rozwiązuje on wielu istotnych problemów z konstrukcją czołgu, i sam w sobie wydaje się być niezbyt dobrze przemyślaną modernizacją.

W eksploatacji znajdują się także pojazdy specjalistyczne, takie jak wozy zabezpieczenia technicznego, mosty szturmowe czy pojazdy saperskie, w arsenale wojsk lądowych Indii znaleźć możemy również polski akcent, w postaci wozów zabezpieczenia technicznego WZT-2 i WZT-3.

Jeśli chodzi o piechotę zmechanizowaną, ta wykorzystuje około 2500 bojowych wozów piechoty BMP-2, lokalnie nazwanych Sarath (pol. Rydwan Zwycięstwa), które również produkowane są od 1987 na licencji w Indiach w zakładach OFMK (Ordnance Factory Medak). Obecnie stopniowo wozy modernizowane są do standardu BMP-2M, siłami zakładów AVANI.

Oczywiście na bazie BMP-2, wdrożone do służby i produkowane są wersje specjalistyczne, jak niszczyciele czołgów NAMICA, wozy rozpoznawcze, moździerze samobieżne, wozy ewakuacji medycznej, saperskie itp.

Powoli wdrażane są również kołowe bojowe wozy piechoty Kestrel (pol. Pustułka), opracowane i produkowane przez koncern Tata, obecnie zamówiono około 105 pojazdów tego typu. Jest to nowy pojazd, obecnie znajduje się ich w służbie stosunkowo niewiele.

Pakistan

Wojska lądowe Pakistanu liczą 560,000 żołnierzy aktywnej służby, 550,000 rezerwistów oraz 185,000 żołnierzy gwardii narodowej. Pakistan dysponuje flotą czołgów, składającą się z dużo większej liczby różnego typu czołgów, głównie konstrukcji chińskich.

Najliczniej występującym typem czołgu, nadal pozostaje przestarzały Typ 59, jest to chińska kopia czołgu T-54, występująca w liczbie około 600 egzemplarzy, w służbie znajdują się także unowocześnione warianty takie jak Typ 69-IIMP w liczbie 400 sztuk. Wozy Typ 59 modernizowane są obecnie do standardu Al Zarrar (pol. Czyniący Szkodę), do tego standardu zmodernizowano już około 500 wozów.

Oczywiście wojska lądowe Pakistanu, posiadają także nowocześniejsze konstrukcje, po pierwsze wozy Typ 85-IIAP, wozów tych jest około 268 w służbie, były to pierwsze faktycznie nowoczesne czołgi w służbie wojsk lądowych tego państwa. Pakistan starał się również uzyskać zdolności do produkcji czołgów w ramach własnego przemysłu.

W zakładach HIT (Heavy Industries Taxila) udało się rozpocząć produkcję czołgu VT-1A który lokalnie otrzymał nazwę Al Khalid (pol. Nieśmiertelny), wozy te produkowane były w wersjach Al Khalid i Al Khalid I, łącznie wyprodukowano ponad 410 wozów tego typu.

Kolejnym chińskim czołgiem produkowanym na licencji, jest VT-4A, który produkowany jest pod nazwą Haider (pol. Lwie Serce), wozy te technologicznie są najbardziej zaawansowanymi w służbie wojsk lądowych Pakistanu, obecnie dostarczono 179 z 679 zamówionych.

Najlepiej opancerzonymi czołgami w służbie wojsk lądowych Pakistanu, są T-80UD, Pakistan posiada 320 tych czołgów, kupionych od Ukrainy, część wozów to wyprodukowane jeszcze w czasach ZSRR wozy w konfiguracju Obiekt 478B z wieżą odlewaną, zmodyfikowane do wariantu eksportowego Obiekt 478BE.

Większość natomiast stanowią wozy wyprodukowane jako nowe od podstaw, w konfiguracji Obiekt 478BE-1, wariant ten bazuje na eksperymentalnym Obiekt 478BK i posiada wieżę spawaną z walcowanych płyt ze stali pancernej.

Pakistan nie wykorzystuje bojowych wozów piechoty, w eksploatacji nadal pozostają proste transportery opancerzone, głównie M113, głównie kupione od USA M113A1 i M113A2, a także lokalnie produkowane M113P oraz kupione od Włoch VCC-1 i VCC-2. Ogółem w arsenale Pakistanu znajduje się około 2900 tego typu pojazdów.

Oczywiście na bazie transporterów opancerzonych rodziny M113 i ich lokalnych kopii, armia Pakistanu, wykorzystuje również pojazdy specjalistyczne, jak wozy ewakuacji medycznej, dowodzenia, obrony przeciwlotniczej bardzo krókiego zasięgu, niszczyciele czołgów itp.

Produkowane są również transportery opancerzone Talha, które bazują na konstrukcji M113A2. Na licencji produkowane są także samochody opancerzone Dragoon 300, zaprojektowane w USA przez Verne Corporation.

Podsumowanie

Jak widać, Indie mają przewagę liczebną oraz jakościową, albowiem czołgi T-90S których Indie posiadają ponad 1000 egzemplarzy, mogą stawać do walki z wozami T-80UD, Al Khalid i Haider, natomiast T-72M1 są wozami wystarczającymi do walki ze starszymi maszynami w arsenale Pakistanu.

Także jeśli chodzi o sprzęt piechoty zmechanizowanej, Indie mają przewagę, posiadając bojowe wozy piechoty BMP-2, gdy tymczasem Pakistan posiada jedynie transportery opancerzone, co znacząco wpływa na zdolności bojowe piechoty zmechanizowanej, w wypadku Pakistanu, transportery opancerzone mogą nie mieć dość siły ognia aby skutecznie wspierać piechotę.

Jeśli dojdzie do starcia na większą skalę, pomiędzy wojskami lądowymi, istnieje duże prawdopodobieństwo że dojdzie do dużych starć wojsk pancernych i zmechanizowanych, tym bardziej że sprzyja temu również ukształtowanie terenu w Pendżabie i Rajastanie, tymczasem regiony Dżammu i Kaszmiru oraz Ladakh, ze względu na górzyste ukształotowanie, raczej skupią na sobie działania piechoty, artylerii i lotnictwa.

Oczywiście sam sprzęt to nie wszystko, wiele zależeć będzie od poziomu wyszkolenia żołnierzy, ich motywacji, a także od poziomu dowodzenia wojskami, oraz implementacji działań sił połączonych, a z tym wiele armii ma problemy.