Euronaval 2020: Nowa generacja przeciwlotniczych pocisków MICA z Francji

Nowy system przeciwlotniczy VL MICA NG powstał poprzez dołożenie do już istniejącego systemu pionowego startu VL MICA nowej generacji rakiety przeciwlotniczej MICA NG (New Generation). W sumie opracowano tak naprawdę dwa pociski, ponieważ zachowano generalną koncepcję systemu. Zakłada ona wykorzystanie na jednej wyrzutni: zarówno rakiet naprowadzanych na podczerwień (wersja MICA IR), jak i naprowadzanych radiolokacyjnie (wersja MICA RF). W ten sposób operator systemu ma możliwość wyboru optymalnego efektora w odniesieniu do danej sytuacji taktycznej oraz rodzaju i taktyki atakowanego celu powietrznego.

 Czytaj też: Francja stworzy nową generację rakiet MICA

Zgodnie z informacją przekazaną przez koncern MBDA, rozwój pocisku MICA NG rozpoczął się w 2018 roku na podstawie zamówienia złożonego przez francuską Dyrekcję Generalną do spraw Uzbrojenia DGA (Direction générale de l'armement) - głównie w celu wyposażenia francuskiego samolotu bojowego Rafale. Według producenta jego obecnie reklamowane zaadoptowanie dla wersji morskiej i lądowej systemu przeciwlotniczego pionowego startu VL MICA znacząco poprawi jego możliwości, zwiększając skuteczność w odniesieniu do obecnych i przyszłych zagrożeń.

Dzięki nowym rozwiązaniom technicznym system VL MICA NG ma być skuteczniejszy również w odniesieniu do niestandardowych celów powietrznych, takich jak: drony, niewielkie samoloty oraz statki powietrzne wykonane w technologii stealth (ze zmniejszonym sygnaturami radarowymi i w podczerwieni). Natomiast w odniesieniu do celów z założenia zwalczanych przez obecny system VL MICA (samoloty, śmigłowce, rakiety manewrujące i rakiety przeciwokrętowe – w tym ponaddźwiękowe) wskazuje się na znacznie zwiększony zasięg.

„Po dwóch latach prac nad rakietą Nowej Generacji MICA, lepiej zrozumieliśmy działanie tego zupełnie nowego pocisku „powietrze-powietrze”, co pozwala nam bez problemów wprowadzić go na rynek po integracji z lądowymi i morskimi systemami obrony przeciwlotniczej VL MICA. Całkowita kompatybilność między dwiema generacjami pocisków rakietowych pozwoli siłom zbrojnym połączyć je z istniejącymi systemami, maksymalizując w ten korzyści uzyskane z tej inwestycji”.

Uzyskano to m.in. poprzez zastosowanie w głowicy nowego układu naprowadzającego, opartego o detektor matrycowy w podczerwieni FPA IIR (Focal Plane Array) dla wersji MICA IR, zapewniający zwiększoną czułość lub poprzez głowicę radarową dla wersji MICA RF, z anteną aktywną sterowaną elektronicznie AESA RF (active electronically scanned antenna), która według MBDA pozwala na stosowanie „inteligentnych strategii wykrywania”.

Z kolei zmniejszenie ilości wykorzystanych elementów elektronicznych i mechanicznych pozwala na zwiększenie ładunku paliwa w rakiecie MICA NG, a tym samym w trybie „ziemia-powietrze” na zwiększenie jej zasięgu do ponad 40 km. 

Zmiany dotyczą również samego napędu rakiety MICA. Nowy silnik rakietowy (dual-pulse rocket) ma, według producenta, zapewnić dodatkową energię pocisku pod koniec lotu, poprawiając jego manewrowość w odniesieniu do celów bliskich i silnie manewrujących oraz jego zdolność do przechwytywania obiektów powietrznych z dużej odległości.

Wszystkie te modyfikacje nie zmieniły wymiarów rakiety oraz jej kontenera startowego, co ułatwia jej integrację w istniejących i sprawdzonych już w działaniu: morskich oraz lądowych wyrzutniach pionowego startu. Zadbano również o to, by kompatybilne było łącze pomiędzy pociskiem i wyrzutnią VL MICA. Oznacza to, że wykorzystanie nowej rakiety będzie wymagało tak naprawdę jedynie wprowadzenia zmiany w oprogramowaniu systemowym. Do tego wszystkiego już informuje się o mniejszych kosztach utrzymania i obsługi rakiet MICA NG, dzięki umieszczonym wewnątrz nich czujnikom, które mają monitorować stan amunicji przez cały cykl jej życia. Cykl ten jest obecnie szacowany na 30 lat.

Prezentacja systemu VL MICA NG wcale nie oznacza, że jest on już dostępny na rynku. Sama rakieta MICA NG będzie bowiem gotowa do produkcji seryjnej dopiero od 2026 roku. Jednak jej możliwości już zostały sprawdzone w testach i potwierdziły założenia całego programu. Zamówienie na nowy pocisk może być duże, ponieważ jego wariant morski jest już używany w dziesięciu marynarkach wojennych na całym świecie na czterdziestu okrętach (od klasy pełnomorskiego patrolowca, poprzez korwetę do fregaty).