Brazylia szuka lekkiej artylerii. Znamy faworyta

Brazylijska armia obecnie używa kilku typów artylerii ciągnionej kal. 105 i 155 mm, które to są rozwiązaniami mającymi kilka dekad służby na karku. Mowa tutaj o amerykańskiej produkcji haubicach M101/102 (około 230 sztuk) i M114 (około 80 sztuk), włoskich OTO Melara Mod 56 (około 60 sztuk) oraz brytyjskich L118 (40 sztuk). Ostatnia wymieniona konstrukcja jest najnowocześniejsza z tego zestawienia, jednak ona również ma już ponad 30 lat. Konieczne zatem (nawet biorąc poprawkę na „długowieczność” uzbrojenia w krajach Ameryki Południowej) było rozpoczęcie poszukiwania następcy dla przynajmniej części z wymienionych konstrukcji.

Oficjalne postępowanie w tej sprawie rozpoczęto 1 sierpnia 2024 roku za sprawą ogłoszenia przez Sztab Generalny Armii Brazylii konsultacji rynkowych za pośrednictwem Biura Projektów Armii (EPEx). Ich celem było rozeznanie się przez wojskowych decydentów w tym, jakie konstrukcje mogliby pozyskać w ramach programu Subprograma Sistema de Artilharia de Campanha (SPrg SAC) w liczbie co najmniej 54 sztuk. Zainteresowane firmy miały do 12 sierpnia przesłać informację dotyczące swojego zainteresowania udziałem w postępowaniu. W ramach przedstawiania oferty przedsiębiorstwa miało zawrzeć takie elementy jak m.in. wsparcie logistyczne (najlepiej powiązane z produkcją podzespołów w brazylijskim przemyśle).

Co ciekawe, postępowanie to odbywa się równolegle wobec prac dotyczących produkcji przez Brazylię własnej haubicy kal. 105 mm (oraz kal. 155 mm) na bazie pozyskanej licencji zagranicznej. W pierwszej połowie listopada zeszłego roku portal branżowy Revista Tecnologia & Defesa poinformował, że Sztab Generalny Armii Brazylii przedłużył termin przeprowadzania konsultacji oraz analiz rynkowych do 20 grudnia. Na początku marca obecnego cyklu kalendarzowego ten sam serwis informował o spotkaniu przedstawicieli armii pod koniec lutego z reprezentantami firmy BAE Systems, w ramach których omawiano ewentualną licencyjną produkcję haubic L119 w Brazylii.

Ze strony brazylijskiej armii obecni byli przedstawiciele Sztabu Generalnego Armii oraz Dowództwa Logistycznego. Podczas spotkania omówiono kilka tematów tym te dotyczące wymagań Brazylii co do licencji haubicy L119, kolejnych kroków w celu realizacji rozmów oraz ewentualnego porozumienia międzyrządowego z Wielką Brytanią w tej kwestii. Byłby to kolejny element współpracy pomiędzy tymi krajami, a brytyjskiemu przemysłowi pozwoliłby na stworzenie kolejnego miejsca produkcji swojego produktu (który ma być w przyszłości produkowany także na Ukrainie).

Brytyjska haubica faworytem?

Czy zatem brytyjska konstrukcja ma największe szanse na zwycięstwo w obu postępowaniach? Na pewno jest to jedna z wiodących konstrukcji w tej sprawie, chociaż niewykluczone są ruchy konkurencji w postaci francuskiego KNDS France (haubica LG1 MkIII), tureckiego MKEK (haubica Boran) lub chińskiego Norinco. Na korzyść L119 przemawia fakt używania od paru dekad przez brazylijską armię oraz piechotę morską jej starszej odmiany w postaci L118. Pójście w zakup oraz produkcję/współprodukcję produktu BAE Systems wydaje się naturalnym krokiem pozwalającym na stopniowe zastąpienie większości lub całości posiadanych haubic M101/102 oraz OTO Melara Mod 56 (blisko 300 sztuk).

$$

L119 to lekka brytyjska ciągniona haubica kal. 105 mm powstała na bazie L118 opracowana w latach 70. XX wieku na potrzeby British Army. Donośność tego systemu artyleryjskiego (w zależności od użytej amunicji) wynosi max. 17,2-20 km. Szybkostrzelność stała wynosi trzy strzały na minutę, jednak przez pewien czas może ona zostać zwiększona nawet do 12 wystrzałów w czasie 60 sekund. W USA określana jest mianem M119 i używa innego typu amunicji. Z racji na niską masę własną wynoszącą niecałe 2000 kg, może być ona przewożona drogą powietrzną przez śmigłowce lub ciągniona przez np. samochód wielozadaniowy HMMWV. Obecnie L118/119 używają armie takich krajów jak m.in. Wielka Brytania, Ukraina, Bahrajn, Irlandia, Maroko, Portugalia, Nowa Zelandia czy Tajlandia.