Republika Madagaskaru to ubogie państwo położone na wielkiej, liczącej niemal 600 tysięcy kilometrów kwadratowych wyspie, leżącej u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki. Jego populacja liczy obecnie ponad 28 milionów ludzi, lecz nawet w przedkryzysowym w 2019 roku wypracowano tam produkt narodowy brutto w wysokości zaledwie 13 miliardów dolarów. Z tych bardzo skromnych środków na obronność wyspiarze przeznaczają zaledwie niecały 1 procent, co w roku 2020 przełożyło się na budżet w wysokości 112 mln dolarów. Ta skromna kwota jest i tak dwukrotnie wyższa niż jeszcze kilka lat temu, kiedy to Madagaskarczycy wydawali na wojsko nieco ponad 50 milionów dolarów. Ostatni wzrost, choć z punktu widzenia lepiej sytuowanych krajów kosmetyczny, umożliwił punktowe inwestycje w nieco bardziej zaawansowany technicznie używany sprzęt.
Madagaskar w ciągu ostatnich 130 lat brał udział w wojnach zaledwie dwukrotnie. W 1895 roku 30 tysięczna armia przy wsparciu brytyjskich najemników broniła wyspy przez Francuzami i przegrała, co rozpoczęło epokę dominacji francuskiej. Madagaskarczycy walczyli też po stronie Francji w czasie drugiej wojny światowej wystawiając podobną liczbę żołnierzy.
Położenie geograficzne wyspy uchroniło Madagaskar przed wojnami postkolonialnymi po 1960 roku, kiedy uzyskana została niepodległość. Nie było wojen z sąsiadami, z którymi Madagaskar nie ma granic lądowych, a nikt nie pokusił się o agresję wobec te dużej i ludnej, cechującej się trudnym terenem wyspy.
W ciągu ostatnich kilkudziesięciu lat armia dopomogła w 1972 roku w stworzeniu na Madagaskarze socjalistycznej Drugiej Republiki. Utrzymała się ona przez 20 lat i zaowocowała pojawieniem się stosunkowo zaawansowanego jak na tamte czasy uzbrojenia sowieckiego. Po 1992 roku nastąpiła epoka względnie demokratycznej trzeciej Republiki, a armia wmieszała się po raz kolejny w zbrojny przewrót na wyspie dopiero w 2009 roku. Pomimo dużego wpływu na politykę w kraju Ludowe Siły Zbrojne Madagaskaru nie doprowadziły do stworzenia rządów junty wojskowej, która lwią część finansów przeznaczałaby na uzbrojenie. Przeciwnie, współczesny Madagaskar choć ubogi, stara się inwestować głównie w rozwój gospodarczy.
Dzisiaj całe siły zbrojne 28 milionowej wyspy liczą zaledwie 13,5 tysiąca żołnierzy podległych dowództwu generalnemu znajdującemu się w stołecznym mieście Tana. 12,5 tysiąca żołnierzy służy w wojskach lądowych i po 500 w marynarce wojennej i siłach powietrznych. Do tego dochodzi 8100 ludzi w Żandarmerii Narodowej podległem ministerstwu spraw wewnętrznych. Liczebność ta może być utrzymana wyłącznie dzięki obowiązkowej, 18-miesięcznej służbie dla kraju wszystkich obywateli niezależnie od płci. W jej ramach do sił zbrojnych wstępują tylko ochotnicy, a pozostali powołani wypełniają inne, cywilne zadania na rzecz kraju.
Czytaj też
Wojska lądowe podzielone są na 12 pułków lekkiej piechoty, przy czym dwa pułki to bardziej mobilne jednostki interwencyjne a 10 to jednostki regionalne rozmieszczone po prowincjach kraju. Wsparcie stanowi pojedynczy pułk artylerii i trzy pułki wojsk inżynieryjny oraz pułki: łączności, logistyki i obrony powietrznej.
Pułki madagaskarskie wykorzystują nieliczne pojazdy pancerne w tym 12 pływających czołgów PT-76, około 35 pojazdów rozpoznawczych BRDM-2, 10 FV701 Ferret, plus nawet wozy pamiętające drugą wojnę światową - kilkadziesiąt wozów M3 Scout Car i M3 Halftrack oraz około 10 kołowych M8 Greyhound. Do tego dochodzi kilka samochodów opancerzonych Panthera T4 wyprodukowanych na bazie Toyoty Land Cruiser.
W artylerii wykorzystywanych jest około kilkanaście dział ciągnionych w tym pięć 105 mm M101, 12 122 mm D-30 oraz kilkanaście moździerzy.
Czytaj też
Do zwalczania pojazdów i celów opancerzonych wykorzystywane są armaty bezodrzutowe M40A1 kalibru 106 mm a także granatniki RPG-7 i stare francuskie wyrzutnie rakiet LRAC F1.
Do zwalczania celów latających sprzężone wukaemy ZPU-4 i 37 mm sprzężone armaty Zastawa PG-55. Łącznie systemów tych na całej wyspie jest nie więcej niż kilkadziesiąt.
Biorąc pod uwagę wszystkie te liczby widać, że podstawowym uzbrojeniem sił zbrojnych Madagaskaru jest po prostu broń osobista, a tutaj są typy zwykle królujące w Afryce czy karabinki z rodziny AK-47 i pistolety maszynowe Uzi plus stare francuskie pistolety maszynowe MAT-49 oraz karabiny powtarzalne SKS i MAT-36.
Siły powietrzne Madagaskaru wykorzystują nieliczne statki powietrzne sformowane w ramach 4 eskadr: VIP-owskiej, łączności, szkolnej i śmigłowcowej. Termin eskadra jest tutaj nieco na wyrost, ponieważ każda z tych jednostek posiada po zaledwie kilka statków powietrznych. W eskadrze VIP-owskiej wykorzystywanych jest pojedynczy Jak-40, choć według niektórych źródeł także Boeing 737. Z kolei w lotnictwie transportowym wykorzystywane są samoloty firmy CASA w tym jedna stara CASA 212 i nowoczesna CN235, będąca dumą całych sił powietrznych. W eskadrze łączności wykorzystywane są awionetki Cessna 310, Cessna 337 Skymaster i PA-23 Aztec natomiast w szkolnej popularne Cessny 172, J.300 Joker i Tetras. W lotnictwie śmigłowcowym eksploatowane są trzy nowoczesne lekkie śmigłowce H125M i dwa starsze Alouette II.
Czytaj też
W marynarce wojennej, służy osiem okrętów w tym stary francuski okręt desantowy typu EDIC, holownik i siedem łodzi patrolowych różnych starych typów.
Jak widać siły zbrojne Madagaskaru w swoim obecnym stanie mogą służyć przede wszystkim do zabezpieczania porządku w kraju, zwalczania opozycji wewnętrznej i ruchów odśrodkowych i pomocy ludności cywilnej na wypadek klęsk żywiołowych. Trudno za to wyobrazić sobie skuteczną samodzielną obronę wyspy przez siłami zbrojnymi z prawdziwego zdarzenia. Jednak te, z uwagi na odległe położenie wyspy i sytuację międzynarodową wyspie nie zagrażają.
