Rosja: "nowe życie" setek T-62

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

"Przedsiębiorstwo pracuje na dwie zmiany, jest gotowe do pracy na trzy, potrzebujemy w tym pomocy, nie ma innej drogi, jest dużo pracy. Dziś cała branża jest zmobilizowana, ponieważ zakład nie może działać sam - potrzebujemy dostawców, komponentów części zamiennych, to pochodzi z całej Rosji" - powiedział Andriej Guruliew, deputowany Dumy Państwowej z Transbaikalii, na swoim kanale Telegram.

"Czołgi są nie tylko naprawiane, ale i modernizowane: T-62 będzie wyposażony w nowoczesne termowizory, celowniki nocne, wzmocnioną ochronę, zainstalowany zostanie dodatkowy pancerz, ochrona przed systemami rakietowymi i granatnikami" - napisał Andriej Guruliew.

Oznacza to, że czołgi zostaną poddane modernizacji do wariantu minimum T-62M/MW, jednak możliwe, że zostanie opracowana ich kolejna modernizacja niejako łącząca obie już wymienione wraz z dodatkowymi ulepszeniami. Możliwe, że w trakcie prac zastosowane zostaną dodatkowe zmiany z racji braku pewnych podzespołów lub polepszenia parametrów czołgu jak siła ognia czy mobilność.

Fakt przywracania do sprawności wozów, które technologicznie są bazowo już bardzo przestarzałe, w połączeniu z danymi na temat olbrzymich rezerw rosyjskich czołgów jak T-72 czy T-80 tworzy dość absurdalny obraz sytuacji. Prawdopodobnie oznacza to, że poziom strat w połączeniu z brakami w rosyjskich magazynach (szczególnie w zakresie T-72 i części do nich) powoduje, iż niezbędne jest sięgnięcie po tak stare czołgi.

Niemniej, niezależnie od tego czołg ile ma lat, jeżeli ma zapewnione paliwo i amunicję, jest w stanie służyć choćby jako artyleria, zwalczając cele ogniem pośrednim. W przypadku T-62, z racji na swoje uzbrojenie główne może on skutecznie niszczyć większość ukraińskich czołgów przy trafieniu w boczne czy tylne strefy.

T-62 to radziecki czołg podstawowy/średni opracowany pod koniec lat 50. XX wieku jako przyszły następca produkowanych masowo T-54/55. Jego produkcja rozpoczęła się na początku lat 60. XX wieku, jeszcze w czasach gdy dawnym ZSRR kierował Nikita Chruszczow, a pierwsza publiczna prezentacja miała miejsce w roku 1965. Uzbrojenie główne to armata gładkolufowa 2A20 (U-5T) kal. 115 mm mogąca za pomocą pocisku kumulacyjnego przebić 300 mm RHA na dystansie 1000 m.

T-62M to jego modernizacja z roku 1983 polegająca na znaczącej poprawie parametrów bojowych pojazdu m.in. siły ognia czy poziomu ochrony załogi. Dodano w niej pancerz specjalny na przód wieży i kadłuba, poprawiono odporność dna kadłuba, co zwiększyło poziom ochrony wozu do standardu zbliżonego w czołach T-64A czy T-72 Ural. Czołg jest wyposażony w gąsienice RhKM z czołgu T-72 oraz dwa dodatkowe amortyzatory na pierwszej parze kół jezdnych. System kierowania ogniem „Wołna" został ulepszony przez zamontowanie dalmierza laserowego KTD-2 (lub KTD-1) w pancernej skrzyni nad głównym uzbrojeniem. Poprawiono również mobilność pojazdu, poprzez implementację nowego silnika W-55U o mocy 620 koni mechanicznych.

T-62MW to modernizacja czołgu T-62M zakładająca wymianę pancerza specjalnego zastosowanego w wersji M na kostki pancerza reaktywnego Kontakt-1 na przodzie i bokach kadłuba oraz wieży. Istnieją także jej podwersje zakładające wyposażenie czołgu w silnik wysokoprężny W-46-5M. Poza tymi zmianami czołg podobnie jak wersja M został wyposażony w gąsienice RhKM z czołgu T-72 oraz dwa dodatkowe amortyzatory w pierwszej parze kół jezdnych.

Zachęcamy do zapoznania się tą konstrukcją w artykule poniżej.