Rosja: kolejne opóźnienia w programie śmigłowca Mi-38T

Nowy śmigłowiec Mi-38 pod względem masy i możliwości mieści się pomiędzy bardzo popularnymi maszynami Mi-8/Mi-17 a najcięższymi obecnie produkowanymi wiropłatami Mi-26, które są bardzo kosztowne w eksploatacji. Wersja cywilna Mi-38 uzyskała certyfikat w 2015 roku i występuje w dwóch wersjach: krajowej, napędzanej silnikiem Klimow TW7-117W lub eksportowej z amerykańskim silnikiem Pratt & Whitney Canada PW127/TS. Jednak ze względu na embargo jakim objęto dostawy tego typu komponentów do Rosji ta druga opcja jest jedynie teoretyczna, chociaż prototyp Mi-38 latał właśnie z takim napędem.

Decyzja o pozyskaniu nowej maszyny dla sił zbrojnych zapadła na początku 2016 roku i została zapisana w programie modernizacji rosyjskich sił zbrojnych. Maszyny mają wejść pomiędzy Mi-8 i Mi-26, oraz realizować zadania w rejonach, gdzie zasięg Mi-8 może okazać się zbyt mały. W specjalnej wersji „arktycznej” mają trafić m. in. do jednostek Floty Północnej.

Montaż pierwszego egzemplarza śmigłowca Mi-38T (takie oznaczenie nosi wersja wojskowa) rozpoczęto w sierpniu 2017 roku. Od wariantu cywilnego różni go m. in. nowa awionika, wojskowe systemy łączności, samoobrony i nawigacji, samouszczelniające zbiorniki, nowy system gaśniczy jak również możliwość zastosowania dodatkowych zbiorników paliwa, znacznie zwiększających zasięg. Brak jest informacji o ewentualnym uzbrojeniu, jednak będzie ono z pewnością obejmować, co najmniej dwa karabiny maszynowe Kord kalibru 12,7 mm. Wersje przeznaczone do lotów nad morzem oraz wariant arktyczny mają również posiadać możliwość użycia przez załogę specjalnych kombinezonów ratunkowych, umożliwiających przeżycie w zimnej wodzie.

Jeszcze w marcu b.r. Andriej Bogińskij, prezes koncernu Russian Helicopters, informował o planowanej dostawie pierwszego egzemplarza w 2018 roku i kolejnych w 2019. Obecnie mówi natomiast - Mamy umowę, która przewiduje możliwość wcześniejszej dostawy, ale ze względu na realizowane zmiany w awionice […] dostawa będzie w 2019 roku.

Problemem są nie tylko zmiany w wojskowej awionice, opracowanej przez firmę KRET należącą do koncernu ROSTECH. Sankcje bardzo istotnie wpływają na rosyjski przemysł metalurgiczny i elektroniczny, a wersja wojskowa Mi-38T ma korzystać wyłącznie z komponentów krajowych. Opóźnienia w pracach nad awioniką i dostawach innych podzespołów spowodowały już opóźnienia testów w locie, które miały odbyć się w maju 2018. Dotąd Mi-38T nie wzbił się w powietrze, stąd jego dostawa będzie możliwa nie wcześniej niż w pierwszym kwartale 2019 roku. Dostawy będą realizowane bardzo powoli, ale w dość krótkim czasie należy spodziewać się opracowania wersji „arktycznej”, gdyż na tym teatrze działań cechy eksploatacyjne Mi-38 będą najbardziej pożądane. 

Mi-38 to nowoczesna konstrukcja, wyposażona w cyfrową awionikę, sterowane cyfrowo silniki oraz wirnik główny zaopatrzony w łopaty kompozytowe. Jak wynika z testów wersji cywilnej, wersja Mi-38T będzie mogła przewozić 30 żołnierzy, 6 ton ładunku wewnątrz lub 7 ton na zewnętrznym podwieszeniu. Zasięg z ładunkiem 6 ton wyniesie ponad 660 km a zasięg maksymalny bez zbiorników dodatkowych to 900 km. Prędkość przelotowa to 285 km/h.