Europejska tarcza przeciwrakietowa w PESCO

Program TWISTER koordynowany jest przez Francję, a uczestniczą w nim też Finlandia, Włochy, Holandia i Hiszpania. Jego celem jest przede wszystkim stworzenie wielozadaniowego pocisku przechwytującego, który mógłby zostać wdrożony do służby do 2030 roku, mogącego zwalczać obecne i przewidywane zagrożenia. Ma to zapełnić lukę w obronie powietrznej Starego Kontynentu, która pojawi się w najbliższych latach w związku z rozwojem środków napadu powietrznego, jakiego jesteśmy właśnie świadkami. Ma to też być kluczowy wkład państw europejskich w system obronny Sojuszu Północnoatlantyckiego, przy okazji wypełniając ambicje Unii Europejskiej związane z obroną powietrzną.

Nowy pocisk ma zwalczać zagrożenia w obrębie atmosfery planety, a zatem maksymalnie do wysokości 100 km (poniżej umownej granicy kosmosu). Planuje się, że za jego pomocą będzie można likwidować: manewrujące pociski balistyczne średniego zasięgu, pociski hipersoniczne i szybkie pociski manewrujące, hipersoniczne pojazdy szybujące (jak np. rosyjski Awangard czy amerykański FALCON), a także bojowe statki powietrzne najnowszych generacji (5. i zapewne przewidywanej 6.).

TWISTER to już drugi projekt związany z rozwojem pocisków rakietowych wspierany przez PESCO. Pierwszym jest zatwierdzony w listopadzie 2018 roku program, który ma zaowocować uniwersalnym pociskiem zdolnym do zwalczania celów naziemnych spoza pola widzenia nosiciela (Beyond Line Of Sight - BLOS). Będzie on mógł być odpalany z wielu rodzajów platform naziemnych i latających przy zachowaniu możliwości podejmowania decyzji przez człowieka (operatora systemu, man-in-the-loop decision-making).