Nowy model wyrzutni „ukraińskiego Homara”

W lutym 2019 roku koncern Ukroboronprom zaprezentował pierwszy model wyrzutni sytemów Wilcha oraz Neptun, które oparto na krajowym podwoziu terenowego pojazdu ciężarowego KrAZ-7634HE 8x8. W obu przypadkach planowano ten sam układ systemów, z odrębną kabiną przednią i przedziałem mieszczącym stanowisko operatorów uzbrojenia oraz system kierowania ogniem w części środkowej pojazdu, za którą znajduje się wyrzutnia. W przypadku systemu Neptun są to cztery kontenery startowe pocisków manewrujących Rk-360 Neptun o zasięgu 280 km, natomiast wyrzutnia Wilcha to dwunastoprowadnicowy blok kalibru 300 mm.

Podczas wystawy Arms and Security 2019 premierę miał prototyp wyrzutni LC-360 MC Neptun, pokazany wcześniej na modelach, natomiast wyrzutni Wilcha dotąd nie zbudowano. Obecnie do strzelania pociskami kierowanymi Wilcha różnych wersji dostosowywane są przez Szepietowskie Zakłady Remontowe znajdujące się na uzbrojeniu sił zbrojnych Ukrainy wyrzutnie BM-30 Smiercz.

Trwają jednak prace rozwojowe nad krajową wyrzutnią. W ostatnich dniach zaprezentowano model kolejnej wersji wyrzutni, w której zmieniono koncepcję przedziału załogi. Zdjęcia modelu najnowszego wariantu wyrzutni, zamówionego przez koncern Ukroboronprom do celów ekspozycyjnych, zaprezentowała na swojej stronie firma "Architekton", wykonawca tego typu makiet. 

Jeśli chodzi o istotne zmiany to pojawiła się wspólna, opancerzona kabina dla całej załogi z czterema drzwiami i włazem w suficie opracowana przez spółkę „Ukraińska Bronietechnika”. Za kabiną umieszczono agregat zasilający systemy pokładowe a za nim wyrzutnie pocisków. Zmiany w układzie spowodowały też skrócenie całego pojazdu w pozycji marszowej, co jest istotne podczas poruszania się po drogach. Brak jest obecnie informacji, czy podobne zmiany zostaną wprowadzone również w seryjnych wyrzutniach systemu Neptun.

System rakietowy Wilcha (pol. Olcha) stanowi rozwinięcie dobrze znanej i sprawdzonej amunicji niekierowanej 300 mm stosowanej w systemie BM-30. Jednak pocisk ukraiński korzysta z odpornego na zakłócenia systemu naprowadzania, łączącego pozycjonowanie GPS z modułem bezwładnościowym INS. Podczas lotu trajektoria jest korygowana z użyciem silników impulsowych rozmieszczonych w przedniej części rakiety a w fazie terminalnej stosowane są również stery aerodynamiczne. Zapewnia to rozrzut poniżej 15 m na dystansie 70 km i do 30 m dla donośności 120 km. Pociski weszły już na uzbrojenie sił zbrojnych Ukrainy w liczbie co najmniej 100 rakiet wersji podstawowej. W grudniu 2019 przeprowadzono kolejne strzelania testowe rakiet Wilcha-M o wydłużonym zasięgu.