Nowy francuski zaopatrzeniowiec nabiera kształtów

Jednostka ta powstaje w ramach francusko-włoskiego programu LSS (Logistic Support Ship), który realizowany jest przez europejską Organizacją Współpracy i Kooperacji w Dziedzinie Uzbrojenia (OCCAR – Organisation Conjointe de Cooperation sur l’Armement). Reprezentuje ona w kontaktach w wykonawcami francuską Dyrekcji Generalnej ds. Uzbrojenia (DGA) oraz jej włoskiego odpowiednika Dyrekcję Uzbrojenia Marynarki Wojennej (NAVARM).

Efektem tego programu będzie zaprojektowanie, budowa oraz zapewnienie wsparcia logistycznego dużych zaopatrzeniowców floty przeznaczonych dla francuskiej jak i włoskiej marynarki wojennej. Cztery z nich zasilą Marine nationale – w ramach programu FLOTLOG (Flotte logistique), zaś dwa, z opcją na trzeci, włoską Marina Militare.

W celu budowy francuskich jednostek zaopatrzeniowych określanych jako BRF (Bâtiment ravitailleur de force) powstało konsorcjum celowe składające się z krajowych firm stoczniowych Naval Group i Chantiers de l’Atlantique z Saint-Nazaire. To właśnie ta ostatnia zleciła włoskiemu koncernowi stoczniowemu Fincantieri budowę części dziobowych wszystkich czterech francuskich okrętów. Po przeholowaniu do Saint-Nazaire są one łączone z budowanymi na miejscu częściami rufowymi tych zaopatrzeniowców.

Trzeci BRF będzie nosił imię francuskiego naukowca, inżyniera okrętowego i wynalazcy Émile Bertina (1840-2024). Był on twórcą licznych innowacji zarówno dla marynarki wojennej jak i handlowej. Émile Bertin zaprojektował i uczestniczył w budowie około 150 jednostek nawodnych. Walnie przyczynił się on do powstania nowożytnej floty japońskiej. W tym celu spędził w Japonii cztery lata, a następnie przez dekadę był odpowiedzialny za budowę okrętów dla francuskiej marynarki wojennej. Między innymi jego praca doprowadziły, że od 1898 r. Francja dysponowała drugą po Wielkiej Brytanii marynarką wojenną na świecie.

Budowa trzeciego francuskiego zaopatrzeniowca rozpoczęła się w Castellammare di Stabia 5 grudnia 2023 r., kiedy odbyło się ciecie pierwszych blach jego części dziobowej, która nosi numer stoczniowy 6329. Po ukończeniu będzie ona miała wyporność 4583 t oraz wymiary 94,21x27,60x20,65 m. Jednostka ta ma zostać ukończona w 2027 r., zaś jej portem macierzystym, jako jedynego spośród BRF, ma być Brest. Pozostałe stacjonują lub będą stacjonować w Tulonie.