Niemieckie problemy z amunicją

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Oficjalnie dane o zapasach amunicji są informacją tajną. Spekuluje się że zależnie od typu amunicji, jej zapas w wypadku wojny, może starczyć od kilku dni do kilku godzin. Z tego względu rząd w Berlinie planuje duże zakupy, aby uzupełnić zapasy.

Niemieccy eksperci komentujący sprawę, zwracają uwagę na fakt że ze względu na dotychczasowe skąpe zamówienia dla Bundeswehry, zdolności przemysłu do realizacji tak dużych zamówień są ograniczone. Także ze względu na to, iż niemiecki przemysł zbrojeniowy równolegle realizuje zamówienia na amunicję, które złożyły w nim inne państwa.

Jak się okazuje, jeden z komponentów potrzebnych do produkcji ładunków miotających - tzw. linters, czyli krótkie nieprzędne włókna porastające nasiona bawełny wykorzystywane do produkcji celulozy, dostarczany jest z Chin. Według mediów branżowych w Niemczech w linters pochodzący z ChRL, zaopatrują się praktycznie wszyscy producenci amunicji w Europie.

Co więcej, ze względu na pandemię COVID i zerwanie łańcuchów dostaw wydłużyły się terminy. Realizacja zamówienia na ładunki miotające obecnie ma trwać około 14 miesięcy, natomiast dostawy lintersu z Chin trwają od 6 do 9 miesięcy. Przed pandemią ten okres wynosił średnio około 3 miesięcy. Die Welt wskazuje też, że produkcja ładunków miotających jest elementem rywalizacji między Chinami a zachodem. Chińscy producenci mają celowo dostarczać niezbędne materiały z opóźnieniem.

Wojna, jaka toczy się między Ukrainą a Rosją, uzmysłowiła wszystkim że zużycie amunicji w konflikcie o takiej skali, jest bardzo duże i utrudnia uzupełnianie zapasów. Ukraina zużywa według szacunków kilka tysięcy pocisków artyleryjskich dziennie, a amunicji małokalibrowej nawet więcej.

Dla Bundeswehry dodatkowym problemem są wyśrubowane wymogi dotyczące amunicji. Przykładowo, ładunek miotający musi spalać się optymalnie w zakresie temperatur od -54 do +63 stopni Celsjusza. Jest to znaczącym wyzwaniem, zarówno jeżeli chodzi o opracowanie odpowiednich ładunków miotających jak i o kontrolę jakości wykonania. Podobnie wygląda kwestia dotycząca jakości wykonania amunicji jeśli chodzi o ochronę środowiska oraz użytkowników Od lat 90-tych bowiem Bundeswehra używa tzw. amunicji nisko-emisyjnej, na przykład redukując lub całkowicie eliminując związki ołowiu z amunicji.