Koncern Saab prezentuje w Kielcach rozwiązania przydatne praktycznie dla wszystkich rodzajów sił zbrojnych. Część z nich już jest wprowadzona na uzbrojenie polskiej armii, czego przykładem może być rakieta przeciwokrętowa wykorzystywana na okrętach rakietowych Marynarki Wojennej typu RBS-15 Mk3 lub wykorzystywane przez Wojska Specjalne działo bezodrzutowe Carl-Gustaf.
Do produktów, które są oferowane dla sił zbrojnych należy zaliczyć symulator strzelnicy SAVIT. W Kielcach zaprezentowano wersję najmniejszą „strzelnicy” (z jednym monitorem wielkoformatowym 2,5x1,9 m), jednak modułowa budowa systemu pozwala go rozbudowywać dla potrzeb większej ilości żołnierzy. Trwają prace w OBRUM nad adaptacją systemu SAVIT do potrzeb polskiej armii.
W Kielcach przedstawiono również nową wersję laserowych czujników PPD (Personal Detection Device), które włączają żołnierzy w wirtualne środowisko pola sygnalizując trafienia. Czujniki te są rozmieszczone na dwóch typach uprzęży - montowanych na hełmie i na ciele osób ćwiczących. Elementy montowane na hełmie są połączone bezprzewodowo z resztą wyposażenia na korpusie żołnierzy (w tym z systemem nawigacji satelitarnej GPS, bateriami zasilającymi i antenami urządzeń łączności).
Szwedzi zaprezentowali najnowsza wersję PPD NG (Personnel Detection Device – Next Generation), która może być wykorzystywana również podczas symulowanej walki w zamkniętych pomieszczeniach – na odległościach do 3 m. Standardowe czujniki często nie wychwytywały wtedy trafienia laserem.
Zaciekawienie na szwedzkiej ekspozycji wzbudzał bezzałogowy miniśmigłowiec Skeldar V-200. Jest on szczególnie przydatny dla sił morskich, mogąc startować nawet z niewielkich okrętów, zwiększając zasięg rozpoznania poza horyzontem radiolokacyjnym. Jest to ważący 200 kg śmigłowiec o długości 4 m i wysokości 1,3 m, który może latać do wysokości 2400 m z prędkością do 130 km/h w promieniu 150 km przez około 5 godzin. Ma on możliwość przenoszenia do 40 kg ładunku użytecznego (np. radaru lub głowicy optoelektronicznej).
Szwedzi prezentują również swoje uzbrojenie przeciwpancerne w tym system NLAW (Next Generation Light Anti-tank Weapon) - pierwszy w świecie, obsługiwany przez jednego żołnierza granatnik przeciwpancerny krótkiego zasięgu (20-600 m), którego rakieta jest w stanie zniszczyć każdy czołg atakując. Na stanowisku Saab można się również zapoznać z lekkim granatnikiem wielozadaniowym jednorazowego użytku AT4 oraz działem bezodrzutowym Carl-Gustaf. Szczególnie interesująca była amunicja do systemu Carl-Gustaf w tym pocisk przeciwpancerny HEAT 751 (High Explosive Anti-Tank). Posiada głowicę tandemową dzięki czemu można nią przebić pancerz o grubości 500 mm i to ukryty za osłoną reaktywną ERA (Explosive Reactive Armour).
Zainteresowanie Specjalistów Marynarki Wojennej mógł wzbudzić model bezzałogowego, autonomicznego pojazdu podwodnego AUV62. Konstrukcja dronu AUV62 nie odbiega od tego, jak zbudowane są torpedy. Część rufowa (z silnikiem, pędnikiem, sterami i anteną systemu łączności) oraz dziobowa (z sonarem dziobowym wykorzystywanym do unikania przeszkód oraz systemem oznakowania położenia pojazdu) są stałe dla wszystkich modeli. W części środkowej mieści się przedział bateryjny (o konstrukcji zależnej od zakładanej autonomiczność i wymaganego zasięgu) oraz zadaniowy, który może zawierać np. system rozpoznania podwodnego i nawodnego lub zawierać systemy symulujące obecność okrętu podwodnego (wykorzystując pojazd podwodny jako manewrujący cel treningowy).
