MSPO 2018: Nowy Twardy w dwóch odsłonach

MIĘDZYNARODOWY SALON PRZEMYSŁU OBRONNEGO - SERWIS SPECJALNY DEFENCE24.PL

Zaprezentowane warianty zaprojektowano tak, by w zależności od możliwości ekonomicznych, dokładnie przemyślanych wymagań oraz samego stanu technicznego przeznaczonych do modernizacji maszyn wybrać ten najbardziej odpowiedni dla SZ RP.

Natomiast z założenia celem samej modernizacji czołgu PT-91 Twardy do proponowanego modelu PT-91M2 (zarówno wersji A1 jak i A2) jest zwiększenie jego możliwości ogniowych, przeżywalności na polu walki, mobilności czy poprawa komfortu pracy załogi oraz ergonomii użycia zamontowanych w nim systemów i układów sterowania (zarówno samej maszyny, jak i jej uzbrojenia).

W związku z powyższym dla wersji A1 w układzie napędowym proponuje się zamontowanie silnika o mocy 850-1000 KM (np. mógłby to być silnik S-12U, czyli zmodyfikowany W-46-6 o mocy standardowej 625,5kW/850KM przy 2000 obr./min zapewniając w rezultacie moc jednostkową 13,5 kW/t i moment obrotowy 3400 Nm przy 1300-1400 obr./min) z wzmocnioną przekładnią mechaniczną  (do wersji Cx).  Oczywiście, taki zakres zmian wymagał będzie również przeprowadzenia remontu skrzyni pośredniej i planetarnych skrzyń biegów.

Natomiast główną modernizacją w wieży będzie wymiana dotychczasowej armaty 2A26M/2A46 na nową 125 mm/L48 typu 2A46MS i zamontowanie cyfrowego układu jej stabilizacji. Sama armata 2A46MS (której parametry wydają się najlepiej dopasowane do modernizacji) w wyniku zmian w położeniu czopów czy oporopowrotnika, charakteryzuje się czterokrotnie lepszym skupieniem od obecnego rozwiązania. Nowa technologia jej wytwarzania zapewnia również zwiększenie żywotności przy strzelaniu pociskami podkalibrowymi. Wymianie samej armaty równolegle towarzyszyć miałaby wymiana wieńcowego łożyska oporowego wieży na bezluzowe (proponowane jest np. rozwiązanie Rotard), a możliwe jest też mocowanie lufy na tzw. gwint lub złącze bagnetowe.

Co do zmian dotychczasowego układu stabilizacji z napędami hydraulicznymi 2E28M, wymieniono by go na nowy elektromechaniczny z cyfrowym sterowaniem typu EPS-72/91 Albatros, możliwa byłaby też jedynie modyfikacja poprzez wymianę części elementów oraz wprowadzenie cyfrowego bloku sterowania.

Natomiast w wersji A2 silnik miałby osiągać moc 1000-1200 KM (mógłby to być model S1000R z automatyczną przekładnią Renk ESM 350M lub ukraiński 6TD-2). Czołg  miałby wzmocnione zawieszenie (wałki skrętne - kompensacja wzrostu masy i poprawa stabilności pojazdu, amortyzatory i zderzaki elastomerowe). Zmianie uległby też sam  kąt zamocowania drążków skrętnych.

Kierowca będzie miał do dyspozycji pasywny przyrząd noktowizyjny (np. PNK-72 Radomka). Oprócz wymiany armaty na model 2A46MS w wersji A1 dodatkowo proponuje się model 2A46M-4.

Obie wersje wyposażone będą w cyfrowy SKO (np. SAVAN-15), cyfrowe środki łączności wewnętrznej i zewnętrznej (w tym radiostacje VHF i HF pracujące w standardzie IP – wszystkie dostosowanie do pracy w sieci z uwierzytelnieniem dostępu) zintegrowane z układem BMS.

Działonowy otrzymałby dwupłaszczyznowy zintegrowany dzienno-nocny celownik a dowódca panoramiczny przyrząd dzienno-nocny (typu hunter-killer/killer-killer jak np. VIGY-15). W przypadku stanowiska dowódcy jego przyrząd  w wersji A1 zintegrowany byłby z zdalnie sterowanym modułem uzbrojenia (ZSMU) z 12,7 mm wkm, natomiast w wersji A2 dodatkowo dowódca miałby otrzymać pasywny dzienno-nocny przyrząd jak np. POD-72 Liswarta czy celownik termowizyjny PCT-72 (służący jako zapasowy).

Sam SKO Safran SAVAN-15 wyposażony jest w dzienno-nocny celownik działonowego i panoramiczny dzienno-nocny przyrząd dowódcy VIGY-15 oraz głowice optoelektroniczne GOC-1 Nike i GOD-1 Iris. Proponuje się również zastosowanie dostosowanych do rodziny T-72 innych SKO w postaci Compact Fire Control System (C-FSC) od tureckiego Aselsana, izraelskiego Knight od Elbit Systems (brak jakichkolwiek przeróbek w wieży) czy TURMS-T z celownikiem LOTHAR od włoskiego koncernu Leonardo.

Kolejną opcją jest kamera termowizyjna III generacji KLW-1 pracująca w zakresie długości fali 8÷12 µm i zbudowana w oparciu o chłodzony fotowoltaiczny detektor matrycowy MCT (HgCdTe) o rozdzielczości 640x512 pikseli. Mogłaby ona zastąpić obecnie używaną w czołgach PT-91 Twardy kamerę EI-Op TES, będącą elementem SKO-1T Drawa-T.

W celu zwiększenia poziomu zapewnianej osłony na czołgach obu wersji rozszerzona będzie strefa chroniona pancerzem reaktywnym, zamontowane będą dodatkowe osłony prętowe wybranych jego obszarów (głownie z tyłu i boków kadłuba) oraz wzmocnione zostanie dno w celu poprawy ochrony przeciwminowej. Dodatkowo proponuje się zamontowanie APU zblokowanego z układem klimatyzacji z kompresorem o mocy 10 kW (dla wersji A2 o mocy 6 kW), dzienno-nocnej kamery cofania dla kierowcy (np. KDN-1 Nyks), cyfrowych bloków zasilania, sterowania i zabezpieczenia, czy modernizację automatu ładowania. W tym  ostatnim modernizacji uległby karuzelowy automatyczny system zasilania w amunicję AZ (do wersji oznaczonej jako AZ-1 ze zmienionym, cyfrowym układem sterowania i informacją o dostępnych  typach pocisków), zmianą podlegałoby także rozmieszczenie w wozie amunicji drugiego rzutu (ograniczające ryzyko jej detonacji w przypadku trafienia czołgu lub najazdu na minę).

Obie proponowane wersje czołgu otrzymają też układ przeciwpożarowy i przeciwwybuchowy Deugra z czynnikiem gaśniczym DeuGEN (obejmującego przedział napędowy, załogi i komorę  przeznaczoną dla APU).

W opcji jest też dodanie zestawu kamuflażu mobilnego, przeciwradiolokacyjnego oraz maskującego w podczerwieni Berberys od Lubawa S.A.

MIĘDZYNARODOWY SALON PRZEMYSŁU OBRONNEGO - SERWIS SPECJALNY DEFENCE24.PL