Karabiny i śmigłowce kluczem do współpracy Rosji i Indii

Wiadomo już, że przedsiębiorstwo Indo-Russian Rifles Pvt Ltd uruchomi produkcję karabinów szturmowych AK-203 w fabryce Korwa Ordnance w miejscowości Korwa w indyjskim stanie Uttar-Pradesh.

Mamy dwa bardzo poważne projekty: zorganizować produkcję karabinów szturmowych AK-203 Kałasznikow i stworzyć nasze wspólne przedsięwzięcie w zakresie produkcji śmigłowców Ka-226. Mamy nadzieję, że rozpoczniemy negocjacje w sprawie umów i będziemy mogli je podpisać przed końcem tego roku (...) Mamy nadzieję, że wszystkie pytania techniczne, w tym problemy cenowe, które kiedyś mieliśmy, zostały ostatecznie rozwiązane” - powiedział.

Wcześniej premier Indii Narendra Modi powiedział, że utworzenie wspólnego rosyjsko-indyjskiego przedsiębiorstwa, mającego na celu produkcję karabinów szturmowych AK-203, pozwoli przenieść współpracę wojskowo-techniczną obu krajów na nowy poziom. Według zapowiedzi obu stron rosyjsko-indyjskie joint venture dostarczy ponad 600 000 karabinów szturmowych AK-203.

Nie jest to jedyny przykład współpracy w dziedzinie zbrojeniowej pomiędzy oboma krajami. W indyjskich siłach powietrznych służy np. ponad 270 samolotów Su-30 MKI, które montowane są obecnie w Indiach (pierwszych 50 egzemplarzy powstało w zakładach Suchoja) - są to zmodyfikowane samoloty Su-30 (wyposażone m.in. w izraelską awionikę), obydwa państwa współpracowały też przy programie PAK-FA, którego efektem jest samolot Su-57, choć akurat ten wspólny projekt zakończył się w nie najlepszej atmosferze - po serii sporów związanych z dostępem do wyników badań i kodów źródłowych Indie zakręciły kurek z pieniędzmi. Obecnie New Delhi planuje zmodernizować w Rosji 450 czołgów T-90 oraz zakupić "ponad 20" samolotów MiG-29.

Karabin AK-203 należy do rodziny AK-200: najnowszych modyfikacji legendarnego AK-47. Wykorzystuje on amunicję 7,62x39mm, ma długość 880 mm( z kolbą rozłożoną - ze złożoną 705 mm), ma masę (z pustym magazynkiem) 4,1 kg, deklarowana przez producenta szybkostrzelność wynosi 600 pocisków na minutę. Magazynek mieści 30 sztuk amunicji. Ma on zastąpić dotychczas stosowane przez indyjskie siły zbrojne karabiny INSAS i AKM. Warto jednak przyjrzeć się sposobowi w jaki Indie prowadzą wymianę broni strzeleckiej swoich sił zbrojnych: jest to bowiem typowy przykład częstego w polityce zamówień dla wojska w tym kraju dążenia do uniezależnienia się od jednego dostawcy. Indie zakupią też karabinki SIG716 (na nabój 7,62x51 mm NATO) i prowadzą rozmowy celem pozyskania nieokreślonej liczby CAR816 (określanych jako Sułtan) od firmy Caracal International ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich.

Ka-226 to z kolei lekki śmigłowiec transportowy. Zbudowany jest w typowym dla tego biura konstrukcyjnego układzie napędowym dwóch współosiowych, przeciwbieżnych wirników głównych. Napędzane są one przez dwa silniki Turbomecca Arrius 2G1 sterowane układem FADEC. Ma możliwość transportu w kabinie 7 pasażerów lub 1050 kg ładunku (1100 kg przy korzystaniu z zewnętrznego punktu podwieszenia) . Może się wznosić na wysokość do 7 tysięcy metrów, jest też przystosowany do lotów w warunkach niskich i wysokich temperatur (od - 50 do 50 stopni Celsjusza). Indyjsko-rosyjskie joint venture zbuduje 200 egzemplarzy tego śmigłowca (135 na potrzeby wojsk lądowych i 65 dla sił powietrznych tego kraju), fabryka powstaje w miejscowości Tumakuru w stanie Karnataka.

W tej sytuacji należy spodziewać się handlowej ofensywy Federacji Rosyjskiej, która będzie dążyła do zacieśnienia więzów handlowych z Indiami. Jest to niewykluczone, chociażby ze względu na zbieżne - przynajmniej w pewnym zakresie - cele polityczne obu państw, takie jak ograniczenie wpływów Pakistanu (postrzegano jako sojusznika USA) czy Chin. Następnym kierunkiem takich działań będzie prawdopodobnie walka o kontrakt na dostawę 110 samolotów mających zastąpić wysłużone MiG-21 "Bison".  Rosja oferuje MiG-35, konkurencja jest jednak bardzo mocna - tak z USA (Boeing proponujący przeniesienie produkcji F/A-18, Lockheed Martin oferujący F-21, czyli F-16V wzbogaconego o komponenty pochodzące z F-22/F-35), jak i Europy (Eurofighter Typhoon, JAS-39E/F Gripen, Dassault Rafale). Patrząc przez pryzmat wspomnianej wyżej wymiany broni strzeleckiej, zakupów samolotów bojowych (np. zakup 36 egzemplarzy Dassault Rafale) czy śmigłowców szturmowych (AH-64E "Guardian") trudno nie dostrzec tendencji do maksymalnej dywersyfikacji dostawców wyposażenia, co może skomplikować plany Moskwy.