Japończycy chcą amerykański samolot szkolny

Konsorcjum Boeinga i Saaba wygrało postępowanie w programie T-X na 351 samolotów szkolenia zaawansowanego. Prace nad zwycięską konstrukcją T-7A Red Hawk posuwały się bardzo szybko i samolot był nazywany pierwszym powstałym przy użyciu rewolucyjnych metod projektowania cyfrowego. Metody te miały znacząco przyspieszyć programy samolotów wojskowych i zostać zastosowane także przy bombowcu B-21 Raider czy nowym myśliwcu z programu NGAD. Po pierwszym zachłysnięciu się tymi nowościami program Red Hawka zaczął notować jednak kolejne opóźnienia.

O dwa lata przesunęły się wszystkie terminy w związku z problememi z projektem kabiny załogi. Nie uwzględniał on szkolenia kobiet, które są zazwyczaj za małe i za lekkie dla przewidzianego systemu ratunkowego w samolocie. Przeprojektowanie układu kabiny przedłużyło prace o dwa lata, a obecnie pojawiły się kolejne problemy i związane z nimi opóźnienia. Wstępna gotowość operacyjna przesunęła się w planach US Air Force aż na rok 2028.

W tej sytuacji wstępne deklaracje Japonii na temat chęci zakupu Red Hawka stają się ważnym pozytywnym impulsem w całym programie. W przeciwieństwie do Serbii, która przebąkiwała o zakupie nieistniejącej jeszcze, bojowej wersji Red Hawka, tzw. F-7, zainteresowanie japońskie wiązałoby się ze znacznym poprawieniem rentowności programu. Japończycy używają dzisiaj 180 z 220 wyprodukowanych od końca lat 80. samolotów szkolno-bojowych Kawasaki T-4. Są to maszyny przypominające wizualnie polską I-22 Irydę, jeśli chodzi o układ konstrukcyjny i praktycznie jej rówieśnicy, tyle że bardziej udane.

Maszyny te nie umożliwiają jednak zaawansowanego szkolenia pilotów i są uważane za maszyny szkolenia pośredniego, między samolotami lekkimi z napędem tłokowym a dwumiejscowymi wersjami myśliwców F-15J i F-2. Do szkolenia na samoloty F-35 i japońskie myśliwce przyszłości z programu GCAP już się nie nadają.

T-7 miałby to zmienić i ściągnąć z wielkich samolotów bojowych wiele godzin, które muszą wylatywać obecnie w ramach szkoleń. Nie tylko przedłuży to żywotność floty lotnictwa taktycznego, ale także wygeneruje oszczędności.

Zastąpienie T-4 przez T-7 oznaczałoby zakup 100 – 200 tych ostatnich, co znacznie poprawiłoby rentowność programu i ekonomię skali biorąc pod uwagą, że stany Zjednoczone jak dotychczas zdecydowały się na zamówienie 351 samolotów.

Wejście Japonii w program Red Hawka pogłębiłoby zapewne także współpracę gospodarczą i interoperacyjność z US Air Force. Japończycy liczą też na możliwość relatywnie szybkiego wdrożenia tej przyszłościowej, ale jednocześnie dojrzałej już maszyny. Mają też nadzieje na dostęp do kolejnych wojskowych technologii, w tym AI pomocnego w szkoleniu pilotów, technologii przydatnych przy tworzeniu zaawansowanych bojowych bezzałogowców i możliwości tworzenia zaplecza symulatorowego itp. $$