Przeciwradiolokacyjne HARM-y lecą na Bliski Wschód i Tajwan

O kontrakcie udzielonym koncernowi Raytheon powiadomił amerykański Departament Obrony 21 maja 2019 r. Umowa dotyczy bowiem sprzedaży wrażliwych technologii do dwóch krajów, z uwagą obserwowanych przez swoich sąsiadów (Tajwanu i Kataru). Pomimo niechęci większości innych państw arabskich w odniesieniu do Kataru oraz protestów władz w Pekinie związanych z jakimikolwiek próbami unowocześniania tajwańskich sił zbrojnych, Amerykanie zdecydowali się przekazać do obu tych krajów (i Bahrajnu) partię posiadanych w zapasie rakiet antyradiolokacyjnych AGM-88B HARM (High Speed Anti-Radiation Missiles).

Rakiety te zostaną wcześniej zmodernizowane, co będzie związane m.in. z wymianą (lub certyfikacją) paliwa silników rakietowych oraz wymianą podzespołów elektronicznych. Zastosowany zostanie m.in. zmodyfikowany blok sterowania HCSM (HARM Control Section Modification) opracowany wcześniej przez koncern Raytheon na zamówienie Pentagonu. Blok ten otrzymał już odbiornik GPS, zmodyfikowany blok precyzyjnej nawigacji inercyjnej z żyroskopem światłowodowym oraz cyfrowy komputer pokładowy (rakiety wersji AGM-88A HARM miały dane o radarach wprowadzane do pamięci EEPROM, natomiast AGM-88B HARM miały już komputer pokładowy, ale przestarzały technologicznie).

Takie zmiany pozwalają systemowi pokładowemu i rakiecie określić lokalizację emitera radaru i uderzyć w stację radiolokacyjną nawet wtedy, gdy wyłączy ona nadawanie. Istnieje dodatkowo możliwość takiego zaplanowania trasy, by nie obejmowała ona rejonów, w których pociski antyradiolokacyjne nie powinny działać. Amerykanie chcą również przerobić niewielką partię pocisków bojowych AGM-88B na pociski szkoleniowe CATM-88B (Captive Air Training Missiles).

Modernizacja HARM-ów była konieczna, ponieważ są to pociski wykorzystywane od połowy lat osiemdziesiątych i ich skuteczność w odniesieniu do najnowszych radarów stawała się coraz mniejsza. Tymczasem jest to rodzaj broni, który daje takim krajom jak Tajwan czy Katar możliwość neutralizowania nowoczesnych, rakietowych systemów przeciwlotniczych - wywodzących się z rosyjskich systemów S-300 i S-400 i wykorzystywane np. przez Iran czy Chiny (eliminując radary naprowadzania stanowiące „piętę achillesową” tych systemów).

Rakiety HARM są to pociski o długości 4,1 m i średnicy 0,254 m, o masie 355 kg, poruszające się w kierunku celów z prędkością ponad dwukrotnie przekraczającą prędkość dźwięku. Ich pasywna głowica naprowadzająca namierza się na źródło promieniowania radiolokacyjnego, którymi są głównie radary wykorzystywane w systemach obrony powietrznej.

Ładunek bojowy o masie około 66 kg i wymuszonej fragmentacji może być uruchamiany dzięki laserowemu zapalnikowi zbliżeniowemu FMU-111/B. Pozwala to zarówno na niszczenie odłamkami obiektów „przestrzennych” (takich jak systemy duże systemy antenowe), jak również na uderzenie bezpośrednie w urządzenia kompaktowe (takie jak mobilne rakietowo-artyleryjskie zestawy przeciwlotnicze).

Prace modernizacyjne nad pociskami AGM-88B HARM będą realizowane przez zakłady koncernu Raytheon w Tucson i mają zostać zakończone do 2027 roku. Pośrednikiem ze strony amerykańskiej w realizacji umowy będzie centrum logistyczne USAAF (Air Force Life Cycle Management Center) w Warner Robbins w stanie Georgia.