Katastrofa nowego rosyjskiego samolotu transportowego

Tragedia miała miejsce 17 sierpnia w godzinach porannych, podczas jednego z lotów treningowych przed zbliżającymi się pokazami lotniczymi, będącymi elementem wystawy Armia 2021, rozpoczynającej się 22 sierpnia. Podczas lądowania prawy silnik samolotu i skrzydło stanęły w płomieniach. Po kilku sekundach maszyna utraciła stabilność w locie, przechyliła się na prawo i runęła na ziemię w pozycji odwróconej. prawdopodobnie zawiodły układy sterowania w uszkodzonym skrzydle, doprowadzając do destabilizacji i przeciągnięcia maszyny. Ił-112W rozbił się w lesie na podejściu do pasa startowego lotniska Kubinka pod Moskwą. W katastrofie zginęła cała trzyosobowa załoga.

Jak podały służby prasowe koncernu Rostech do którego należy biuro konstrukcyjno-projektowe imienia Iliuszyna, dowódcą załogi był pilot I klasy Nikołaj Kujmow, główny pilot doświadczalny spółki. Najprawdopodobniej towarzyszył mu pilot I klasy Dmitrij Komarow oraz mechanik pokładowy, inżynier doświadczalny I klasy Nikołaj Chudejew. Załoga ta brała udział we wcześniejszych lotach próbnych samolotu Ił-112W i najlepiej znała maszynę.

Okoliczności zdarzenia oprócz odpowiednich do tego rosyjskich służb państwowych ma zbadać komisja złożona z przedstawicieli producenta oraz lotniczych instytutów badawczych. Okoliczności zdarzenia wskazują na poważną awarię która doprowadziła do śmierci załogi i utraty prototypu maszyny, która jest bardzo istotna zarówno dla rosyjskiego lotnictwa wojskowego jak i przemysłu lotniczego. Ił-112W jako projekt powstał niemal 3 dekady temu, jako następca produkowanych przez Antonowa i szeroko stosowanych w rosyjskich siłach zbrojnych, ale również w wielu miejscach na świecie samolotów An-26.

Priorytetem nowa maszyna transportowa stała się po rozpoczęciu konfliktu z Ukrainą w 2014 roku i będącym jego skutkiem zerwaniem współpracy z ukraińskim przemysłem lotniczym. Prace nad prototypem Iła-112W rozpoczęto w zakładach United Aircraft Corporation, a jego oblot miał miejsce w kwietniu 2019 roku. Na rok 2023 zaplanowano rozpoczęcie produkcji seryjnej i dostawy dla rosyjskiego lotnictwa, które chce płatowcami Ił-112 zastąpić zarówno maszyny transportowe An-26 jak i pasażerskie An-24, których konstrukcja ma ponad 40 lat. Utrata prototypu i okoliczności katastrofy z pewnością odbija się zarówno na planach produkcyjnych jak i na podejściu do płatowca potencjalnych nabywców zagranicznych. Planowana produkcja miała wynosić 12 egzemplarzy rocznie. 

Samolot An-112W zbudowano w klasycznym dla tej klasy układzie górnopłatu z usterzeniem w kształcie litery „T”. Jest on napędzany dwoma turbośmigłowymi silnikami Klimow TW7-117ST o mocy 3500 KM z sześciołopatowymi śmigłami. Przy maksymalnej masie startowej 21 ton ładowność maszyny wynosi 5 ton. Rosyjska konstrukcja ma zasięg 2400 km z ładunkiem o masie 3,5 tony i 900 km w pełni załadowana. Prędkość przelotowa to ok. 450 km/h a maksymalna wynosi 550 km/h. Dzięki zastosowaniu nowoczesnej, cyfrowej awioniki załoga została zredukowana do 2 osób. Oprócz wojskowego Ił-112W z tylna rampą ładunkową ma być produkowany również „cywilny”, pasażerski wariant oznaczony Ił-112T, który jest odpowiednikiem maszyn An-24.