Zapad-2025: Białoruś i Rosja ćwiczą użycie broni jądrowej

Według Chrenina scenariusz obejmie także elementy współpracy obu armii w warunkach kryzysu, w którym rozważane byłoby sięgnięcie po środki o największej sile rażenia. Minister podkreślił, że ćwiczenia mają charakter praktyczny i mają sprawdzić gotowość żołnierzy do wykonania zadań w krótkim czasie.

Pociski Oresznik, które mają pojawić się w ramach ćwiczeń, to rosyjskie rakiety pośredniego zasięgu (tak klasyfikuje się pociski balistyczne o zasięgu od 3 tys. do 5,5 tys. km), oparte o system RS-26 Rubież. Mogą przenosić kilka głowic jednocześnie i osiągają prędkość ponad dziesięciokrotnie większą od prędkości dźwięku. Stanowią broń trudną do przechwycenia i potencjalnie zdolną do przełamania większości istniejących systemów obrony przeciwrakietowej. Pierwszy raz ten pocisk został użyty bojowo przeciwko Ukrainie w listopadzie 2024 roku, oczywiście z głowicą konwencjonalną. Mińsk i Kreml zapowiadały, że zostanie rozmieszczony na Białorusi.

Z kolei środkami przenoszenia taktycznej broni jądrowej jakie posiada Białoruś są samoloty lotnictwa frontowego (w tym Su-25) oraz pociski balistyczne Iskander.

Zapowiedź Chrenina potwierdza, że Białoruś aktywnie uczestniczy w ćwiczeniach obejmujących najgroźniejsze rodzaje uzbrojenia, jakie posiada Rosja. Włączenie w scenariusze procedur nuklearnych świadczy o tym, że taki wariant działań nie jest wyłącznie teoretyczny, lecz traktowany jako element realnego planowania operacyjnego. To podnosi znaczenie Białorusi w rosyjskiej strategii militarnej. Dla Rosji obecność takiego uzbrojenia na Białorusi i wspólne szkolenia to także sposób na pokazanie, że w razie potrzeby może operować bronią jądrową (lub konwencjonalnymi systemami uderzeniowymi o dużym zasięgu) z terytorium sojusznika, skracając czas dolotu do potencjalnych celów. Jest to element, który zmienia kalkulacje strategiczne w regionie, zwłaszcza w odniesieniu do państw NATO w Europie Środkowej i Wschodniej.

Z punktu widzenia samej Białorusi udział w takich ćwiczeniach wzmacnia zależność od Rosji, ale jednocześnie daje jej większe znaczenie w układzie wojskowym. Posiadanie infrastruktury i personelu zdolnego do obsługi broni jądrowej czyni z niej ważny element rosyjskiego systemu odstraszania, choć jednocześnie wiąże z tym potencjalne ryzyko stania się celem w razie konfliktu.