Niemcy zamawiają amunicję do granatników Panzerfaust 3

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

Odpowiednia decyzja Federalnego Urzędu ds. Sprzętu i Użytkowania Technologii Informatycznych (BAAINBw) została podjęta 16 maja, tj. przed zatwierdzeniem budżetu na 2022 r. i specjalnego funduszu Bundeswehry, ale została ogłoszona publicznie dopiero kilka dni temu. Można więc przypuszczać, że zakup był planowany już przed wojną ukraińską i powinien służyć nie tylko uzupełnieniu zapasów Bundeswehry, które częściowo opróżniono w ramach pomocy wojskowej dla Ukrainy. Rząd federalny oficjalnie ogłosił na początku lipca, że Niemcy dostarczyły na Ukrainę 3000 pocisków do granatników Panzerfaust 3. Pociski zakupione przez niemiecką armię to DM72A1, mogące działać na zasadzie podwójnego działania (tryb kumulacyjny lub odkształcalny).

Panzerfaust 3 został zaprojektowany przez firmę Dynamit Nobel pod koniec zimnej wojny na potrzeby armii Republiki Federalnej Niemiec, a do użytku w Bundeswehrze trafił po raz pierwszy w 1992 roku. Broń ta jest więc względnie nowoczesna i zgodnie z oficjalnymi informacjami można za jej pomocą przebić stal pancerną o grubości 700-900 mm w zależności od wersji, a część z pocisków ma głowice tandemowe (i takie również są na Ukrainie). Kaliber wyrzutni to 60 mm, a pocisku rakietowego – 110 mm. Granatniki są chwalone za celność. Jest to system jednorazowego użytku, ale po odpaleniu można odzyskać mechanizm spustowy oraz celownik.

Istnieją trzy podstawowe wersje Panzerfausta 3 z głowicami kumulacyjnymi: Panzerfaust 3 o przebijalności 700 mm, Panzerfaust 3-T z głowicą tandemową o przebijalności 700 mm za pancerzem reaktywnym oraz Panzerfaust 3 IT-600 ze zwiększoną zdolnością penetrowania pancerzy reaktywnych II generacji np. rosyjskiego Kontakt-5 (stosowane m.in. w T-72B3 czy T-90A). Istnieje również pocisk Bunkerfaust, przeznaczony do zwalczania umocnień, siły żywej i lekkich pojazdów.