Mini-BSP Wizjer w przyszłym roku? Trwają negocjacje

„Negocjacje z konsorcjum, którego liderem jest PGZ S.A, dotyczące pozyskania Bezzałogowych Statków Powietrznych klasy mini kr. WIZJER nie zostały jeszcze zakończone. Przewiduje się, że umowa zostanie zawarta w 2021 r., jednak dokładny termin zawarcia uzależniony jest od przebiegu negocjacji z Wykonawcą.” – poinformował nas Inspektorat Uzbrojenia.

Oznacza to, że Ministerstwo Obrony Narodowej utrzymało politykę pozyskania systemu tej klasy w państwowym przemyśle zbrojeniowym. Przypomnijmy, że w jej ramach na system namaszczony do pełnienia roli Wizjera jest NeoX 2 z aparatami latającymi w układzie latającego skrzydła z napędem elektrycznym i śmigłem pchającym. Jest on rozwijany na podstawie systemu NeoX, który do tej pory kupiła m.in. Lotnicza Akademia Wojskowa w Dęblinie do szkolenia przyszłych wojskowych operatorów BSP.

NeoX 2 został skonstruowany w warszawskim Instytucie Technicznym Wojsk Lotniczych, a jego linia produkcyjna - zgodnie z dotychczas ujawnionymi planami - miałaby powstać w Wojskowych Zakładach Lotniczych Nr. 2. Bydgoszczy. Tam gdzie mają powstawać również taktyczne BSP krótkiego zasięgu o kryptonimie Orlik (tzw. PGZ-19R).

W stosunku do NeoX-a, w NeoX 2 poprawiona została aerodynamika, co pozwala na zwiększenie długotrwałości lotu i znaczne ograniczenie poziomu emisji akustycznej. Jego konstrukcja bazuje na lekkiej platformie z wykorzystaniem kompozytów węglowo-epoksydowych. Masa całego systemu w wersji przenośnej (przenoszonej w plecaku) nie przekracza 50 kg (masa startowa samego bezzałogowca wynosi 12 kg). Prędkość lotu wynosi od 60 km/h do 140 km/h, wysokość operacyjna od 100 do 1000 metrów, a maksymalny pułap lotu 4000 m. Zasięg operacyjny wynosi do maksymalnie 35 km, a czas lotu powyżej 3,5 godziny. Posiada trzy tryby lotu: krążenie wokół wskazanego obiektu, lot po ustalonej trasie lub podążanie w kierunku wskazanym przez głowicę obserwacyjną. Czas przygotowania do lotu wynosi do 15 minut.

W założeniu Wizjer ma służyć do prowadzenia rozpoznania pozwalającego na: bieżące korekty i ocenę skutków użycia broni, wykrywanie przemieszczania sił przeciwnika, oceny wybranego terenu oraz wysokorozdzielczego obrazowania obiektów w świetle widzialnym i termowizji, a także określenie współrzędnych celów czy rozpoznanie zmian jakie zaszły w zadanym obszarze. Za prowadzenie obserwacji odpowiada optoelektroniczna głowica dwusensorowa z sensorem światła dziennego (1920 × 1080) i sensorem termowizyjnym (640 × 480).

Obecnie w charakterze rozpoznawczych mini-BSP w Siłach Zbrojnych RP stosowane są bezzałogowce FlyEye produkcji polskie WB Group, a także izraelskie Orbitery produkcji firmy Aeronautics.