Łotwa zainteresowana Bayraktarem?

Spekulacje te napędziło pytanie jednego z dziennikarzy skierowane do ministra. Zapytał on „kiedy Bayraktar TB2 będzie mógł powiedzieć <<jestem na Łotwie>>?”.  Pabriks odparł na to: „miejmy nadzieję że wkrótce”. W oficjalnym wystąpieniu ograniczył się jednak tylko do komplementów wobec tureckiej zbrojeniówki i stwierdzenia, że "spełnia ona najwyższe światowe standardy”.

Trzeba jednak podkreślić, że fakt wizyty łotewskiego ministra w zakładach wkrótce po zakupieniu przez Polskę czterech zestawów Bayraktarów TB2 po sześć maszyn i fotografowanie się właśnie na tle TB2, jest niezmiernie wymowny. Nie jest wykluczone, że dla zagrożonych, a jednocześnie dysponujących ograniczonymi środkami budżetowymi państw wschodniej flanki, czy raczej potencjalnej linii frontu NATO, efektywne kosztowo rozwiązanie w postaci zakupu bojowo-rozpoznawczych bezzałogowców, okaże się rozwiązaniem bardzo atrakcyjnym. Dużo bardziej niż np.  zakup znajdujących się poza zasięgiem finansowym większości państw regionu samolotów bojowych.

Taktyczny bezzałogowy system Bayraktar TB2 jest flagowym produktem konsorcjum Baykar Makina, który pobił podczas testów rekordy dla swojej klasy bsl, osiągając długotrwałość lotu 24 godziny i 34 minuty oraz pułap 8 tys. metrów. Maszyna ma maksymalną masę startową 650 kg i rozpiętość skrzydeł 12 metrów. Pułap operacyjny do 6750 metrów i zasięg działania 150 km od stanowiska kierowania zapewniają szerokie możliwości użycia operacyjnego. Prędkość przelotowa wynosi 130 km/h a maksymalna ponad 220 km/h. Napęd stanowi pojedynczy silnik tłokowy Rotax 912 o mocy 100 KM ze śmigłem pchającym. Najpowszechniej używane uzbrojenie stanowią szybujące bomby MAM-L i MAM-C, naprowadzane na odbity promień lasera, konstrukcyjnie bazujące na pociskach UMTAS-L i Cirit.

Układ płatowca jest dość popularny wśród maszyn tej klasy: zwarty kadłub ze skrzydłami zakończony śmigłem pchającym obejmowanym z  Obydwu stron przez belki ogonowe połączone statecznikiem w kształcie odwróconej litery „V”. Typowy system składa się z mobilnej stacji sterującej w uniwersalnym kontenerze i 4 płatowców Bayraktar TB2. Wydaje się, że Łotwa mogłaby być klientem na pojedynczy system tego typu.