Orliki ze "szklanym kokpitem" dla polskiego lotnictwa?

Termin zgłaszania propozycji mija 31 stycznia 2014 roku. Program modernizacji miałby zostać zrealizowany do 2018 roku. Obejmuje on nie tylko zmodyfikowanie 12 płatowców i pakiet logistyczny na 20 lat ich eksploatacji, ale też dostarczenie modułu do symulatora lotów samolotu PZL-130 Orlik odpowiadającego tej wersji awioniki.  

Samoloty w wersji Orlik TC-II Glass Cockpit miałyby stanowić pośredni element szkolenia pomiędzy samolotami PZL-130 Orlik w standardzie TC-II Garmin, których dostawy zakończono we wrześniu zeszłego roku a maszynami odrzutowymi AJT, których proces wyboru właśnie dobiega końca. Z nich piloci przesiądą się już bezpośrednio na F-16. 

Przedstawione przez Inspektorat Uzbrojenia wymagania są zbieżne z wariantem Orlik MPT, który znajduje się obecnie w ofercie EADS PZL Warszawa-Okęcie. Jest on, podobnie jak eksploatowany już w polskim lotnictwie samolot Orlik TC-II, wyposażony w nowe skrzydła z wingletami, silnik Pratt & Whitney Canada PT6A-25C ze śmigłem Hartzell oraz nową, w pełni cyfrową awionikę firmy Garmin.

Obejmuje ona 4 wyświetlacze wielofunkcyjne, nowoczesny szerokokątny HUD i system HOTAS (Hands On Throttle And Stick) w którym większość przełączników przeniesiono na dźwignię przepustnicy i drążek. Integracja awioniki i oprogramowania była realizowana we współpracy z Instytutem Technicznym Wojsk Lotniczych. Prototyp tej wersji miał być oblatany w 2013 roku. 

Zdobycie kontraktu ma modernizację kolejnych 12 maszyn jest łakomym kąskiem dla EADS PZL-Okęcie. Zapewniłoby dalszą pracę przy modernizacji samolotów PZL-130 Orlik TC-I do standardu TC-II, co już było realizowane przez te zakłady. Zamówienie ze strony Polskich Sił Powietrznych ułatwiłoby też pozyskiwanie klientów zagranicznych na eksportowy wariant PZL-130 ze "szklanym kokpitem" - Orlik MPT (MULTI Purpose Trainer).

Modernizacja kolejnych 12 samolotów Orlik jest zbieżna z szacunkami Sił Powietrznych jeszcze z roku 2007, które zakładały że oprócz 16 samolotów Orlik TC-II z klasycznym wyposażeniem pilotażowo-nawigacyjnym potrzebne będzie jeszcze od 12 do 16 maszyn z cyfrową awioniką typu "glass cockpit". Miały one stanowić element pośredni, przy przejściu z maszyn tłokowych na odrzutowce szkolno-treningowe AJT.