Nowa strategia wojskowa Litwy. "Celem stała obecność sił NATO"

Nowa strategia wojskowa Litwy, zatwierdzona przez Krajową Radę Obrony w marcu br., zawiera analizę bezpieczeństwa kraju, określa zagrożenia, przed którymi stoi państwo, reguluje zasady narodowej polityki obronnej, wskazuje cele wojskowe oraz wymagania dla Sił Zbrojnych. Zmieniona Strategia zastępuje równorzędny akt, który obowiązywał od 2012 roku, jest czwartym dokumentem tego rodzaju, jako powstał od czasów przywrócenia niepodległości państwa. 

Zmiana strategii wojskowej podyktowana została dezaktualizacją poprzedniego dokumentu, przyjętego cztery lata temu. Wydarzenia z ostatnich lat w Gruzji i - przede wszystkim - na Ukrainie wskazały, że Siły Zbrojne Litwy muszą być gotowe do szybkiej reakcji indywidualnej, jak również wspólnej z sojusznikami.

Nowa Strategia Wojskowa Litwy pokazuje, że sytuacja związana z bezpieczeństwem państwa uległa pogorszeniu, a działania Rosji podważają ogólne bezpieczeństwo europejskie. Największym zagrożeniem dla Litwy jest Federacja Rosyjska, zagrażająca dotychczasowemu ładowi i międzynarodowym strukturom bezpieczeństwa.

Dokument ukazuje, iż prawdopodobieństwo agresji zbrojnej zarówno na Litwie, jak i w innych państwach członkowskich NATO w regionie, nie jest już tylko hipotetyczne i zagrożenie może się zwiększać ze względu na rosnącą potęgę militarną Federacji Rosyjskiej. W strategii podkreślone jest, że siły zbrojne Litwy muszą być przygotowane do rekcji na niekonwencjonalne zagrożenie np. cyberatak lub działania nieregularnych formacji zbrojnych.

Nowa Strategia Wojskowa zachowuje oryginalny cel wojskowy, który ma zapewnić wiarygodne odstraszenie przeciwnika przy pomocy sojuszników, a także zagwarantować bezpieczeństwo, gdy metoda odstraszania zawiedzie. Na podstawie obecnych aktów prawnych dokument kładzie nacisk na zdolności Litewskich Sił Zbrojnych do przeprowadzenia operacji wojskowych w ograniczonym zakresie podczas pokoju, w odpowiedzi na lokalne incydenty oraz naruszenia granic państwowych

Strategia określa dążenia, którymi są stała obecność sił NATO oraz sprzętu wojskowego na terenie państwa. Zawiera także przepisy dotyczące udzielania pomocy sektorowi bezpieczeństwa oraz rozwoju lokalnych zdolności obronnych państw w sąsiedztwie wschodnim.

Nowy dokument w stosunku do poprzedniego został uzupełniony o dodatkowe wymogi dla litewskich sił zbrojnych: szybkie przejście ze stanu pokoju do struktury wojennej, aby utrzymać wysoki stan gotowości oraz szybkie reagowanie na zagrożenia zewnętrzne i wewnętrzne. Strategia podkreśla również gotowość do współpracy z cywilnymi instytucjami, a także zapewnia sprawne działanie cybernetyczne względem dowództwa Sił Zbrojnych państwa.

Zmieniona Strategia zastępuje równorzędny dokument, który obowiązywał od 2012 roku oraz jest czwartą strategią militarną Republiki Litwy od przywrócenia niepodległości państwa. Krajowa Rada obrony zatwierdziła nową strategię  w dniu 14 marca br.

W świetle kryzysu na Ukrainie Litwini zdecydowali o znacznym wzmocnieniu sił zbrojnych. Wydatki obronne mają być stopniowo zwiększone do 2% PKB, sformowano siły szybkiego reagowania. Ponadto, przywrócono obowiązkową służbę wojskową, podwyższana jest też liczebność armii. Wreszcie, przeprowadzono wiele zakupów uzbrojenia, w tym polskich rakiet przeciwlotniczych Grom, niemieckich transporterów Boxer i haubic PzH 2000 (te ostatnie z nadwyżek Bundeswehry), pozyskano też dodatkowe ppk Javelin.

(ACH)