Hipersoniczny Kindżał na Białorusi

Wojna na Ukrainie - raport specjalny Defence24.pl

W codziennej aktualizacji wywiadowczej pokazano wykonane 17 października satelitarne zdjęcie białoruskiego lotniska w Maczuliszczach, na którym prawie na pewno stoją dwa rosyjskie myśliwce przechwytujące MiG-31K Foxhound, a w pobliżu ochronnego nasypu ziemnego znajduje się duży pojemnik. Jak wskazano, jest prawdopodobne, że pojemnik ma związek z wystrzeliwanym z powietrza dużym pociskiem balistycznym AS-24 Killjoy, do przenoszenia którego przystosowany jest wariant MiG-31K. Chodzi o pocisk aerobalistyczny Ch-47M2 Kindżał (określany też jako hipersoniczny).

Pociski te mogą być przenoszone przez myśliwce MiG-31, jak i bombowce Tu-22M3 oraz Tu-160. Rakiety tego typu są odpalane przez samoloty, po czym wykonują lot w górnych warstwach atmosfery. Masa głowicy wynosi 500 kg, prędkość – jak podkreślają Ukraińcy – od 3,5 tys. do 12 tys. km/h (w zależności od fazy lotu). Pociski te były kilkukrotnie wykorzystywane do ataków na cele na Ukrainie, np. 7 sierpnia w Winnicy. Ukraińcy przyznają, że nie mają środków do ich efektywnego wykrywania i zwalczania. Rosja dysponuje jednak stosunkowo niewielką liczbą tych pocisków.

Pocisk typu Kindżał, który wszedł na uzbrojenie około 2018 roku, jest według części obserwatorów uznawany za rozwinięcie rakiety systemu Iskander. Może zwalczać cele na dystansie 1500-2000 km. Jest to pocisk aerobalistyczny, a prędkość hipersoniczną (powyżej 5 Ma) uzyskuje na niektórych etapach lotu - do pewnego stopnia podobnie, jak rakiety balistyczne odpalane z ziemi. Pocisk ma długość 7 m, i masę 4 ton.

Naprowadzanie odbywa się za pomocą systemu GPS/GLONASS oraz systemu optoelektronicznego w ostatniej fazie lotu. W stosunku do rakiet balistycznych odpalanych z ziemi tego rodzaju pocisk jest o tyle bardziej niebezpieczny, że ma większy zasięg i prędkość oraz korzystniejszą charakterystykę energetyczną, w stosunku do rakiety wystrzelonej z ziemi.