Finowie zaprosili poszczególne podmioty o przesłanie swoich zgłoszeń do 13 lutego 2017 r. tak by rok później można było wybrać ostatecznego wykonawcę. Zwycięska firma ma być nie tylko dostawcą, ale również integratorem okrętowego systemu walki, w skład którego mają wchodzić: system obserwacji technicznej, systemy uzbrojenia oraz dowodzenia i kontroli.
Zamawiający od razu ujawnił sposób prowadzenia całego postępowania. Najpierw będą analizowane zgłoszenia poszczególnych firm, które muszą się zgadzać z wcześniej ustalonymi kryteriami uczestnictwa. Na tej podstawie mają być wybrani potencjalni oferenci, którzy zostaną zaproszeni do składania ofert i do udziału w negocjacjach.
Negocjacje mają przebiegać w dwóch turach. Pierwsza ma się zakończyć jesienią 2017 r. Druga runda ma się natomiast rozstrzygnąć zimą 2018 r. Zgodnie z planem zakończenie postępowania i podpisanie umowy ma nastąpić za 2 lata. Wszystko będzie uzgadnianie z fińską stocznią Rauma Marine Constructions z Raumy, z którą ministerstwo obrony Finlandii podpisało 14 września br. list intencyjny na budowę czterech okrętów Squadron 2020, przystosowanych do działania w warunkach lodowych.
Stocznia ta będzie odpowiedzialna za terminowe wykonanie jednostek i dlatego musi też dokonać oceny podwykonawców pod względem zapewnienia przez nich bezpieczeństwa zamówienia. Lista potencjalnych poddostawców jest już praktycznie znana, ponieważ jeszcze przed oficjalnym uruchomieniem programu Squadron 2020, w grudniu 2015 r., dowództwo pionu logistycznego sił zbrojnych Finlandii rozesłało zapytanie o informację RFI (Request for Information) i na wiosnę 2016 r. otrzymało odpowiedź od około osiemdziesięciu firm miejscowych i zagranicznych. Korzystając z otrzymanych danych stworzono specyfikację techniczną, tak że 23 września 2016 r, gdy ministerstwo obrony dało zgodę siłom zbrojnym na rozpoczęcie programu Squadron 2020, wszystko było gotowe na rozpoczęcie negocjacji.
Jedyne wymaganie postawione przez ministerstwo obrony dotyczyło konieczności zachowania w Finlandii zdolności do naprawy i utrzymania nowych jednostek pływających. Resztę założeń tworzyły siły zbrojne, które ustaliły, że ma powstać jednostka wielozadaniowa. Poza wykonywaniem zadań typowo wojskowych (działania patrolowe, przeciwminowe, zwalczanie celów powietrznych i nawodnych, poszukiwanie okrętów podwodnych, itp.) mają one również wspierać inne służby oraz agencje państwowe.
Szczegółowa konfiguracja systemu walki będzie jednak znana dopiero po wyborze jego dostawcy. Zakłada się, że nowe jednostki zastąpią cztery obecnie wykorzystywane okręty rakietowe typu Rauma (wprowadzone do służby w latach 1990-1992) oraz dwa stawiacze min Hämeenmaa (wprowadzone do służby w 1992 r.). Ich resursy kończą się w połowie lat 20. XXI wieku, a szacunki ekonomiczne „koszt-efekt” wykazały, że ich modernizacja nie będzie opłacalna.
