Armia 2021: Nowe okręty dla rosyjskiej floty [FOTO]

Ze stocznią Sriednie-Newskij w Petersburgu podpisano kontrakt na budowę kolejnego niszczyciela min projektu 12700 Aleksandrit. Będzie to dziewiąta jednostka tego typu, o numerze budowy 529. Nie tak dawno, bo w piątek 20.08.2021 roku, podniesiono banderę na piątym takim okręcie. Trzy kolejne są w trakcie budowy, przy czym jeden z nich jest już zwodowany. Zamówienia jednego, kolejnego niszczyciela min projektu 12700 można było się spodziewać, ponieważ seryjna ich budowa nie posuwa się zbyt szybko. zamówienie to kolejny rok pracy dla stoczni i przedłużenie jej finansowania ze środków Ministerstwa Obrony. Większe zamówienie nie byłoby możliwe do szybkiej realizacji.

Druga umowa jest znacznie ciekawsza i bardzo mało wiadomo na jej temat. Ministerstwo Obrony podpisało z Zielonodoskim Zawodem kontrakt na opracowanie i budowę serii średnich okrętów rozpoznawczych. Oficjalnie nie podano ilu, ani według jakiego projektu, ani nie zaprezentowano modelu, czy rysunku. Mogą być tego dwie przyczyny. Albo ze względu na specyfikę okrętów rozpoznawczych szczegóły zostały utajnione albo po prostu jeszcze nie ma na tyle gotowego projektu, aby go zaprezentować. Wszystko dało to asumpt do spekulacji dotyczących nowego i nieznanego programu.

Stocznia w Zielonodolsku w Republice Tatarstanu należy poprzez Korporację Stoczniową Ak Bars do Holdingu Ak Bars (co w języku tatarskim znaczy śnieżny leopard). W skład tej korporacji wchodzi również prężnie działające Zielonodoskie Biuro Projektowo-Konstrukcyjne. To biuro opracowało projekt 03182 nazywany Platforma-Arktika, na podstawie którego budowane są obecnie cztery małe morskie zbiornikowce. Prototypowy zbiornikowiec Wiceadmirał Paromow wszedł do służby 29.05.2021 roku. Projekt ten jest szeroko reklamowany jako platforma do budowy rożnych klas okrętów i jednostek pomocniczych. Dodatkowo wzmocnienia lodowe kadłuba w tym projekcie predysponują go do eksploatacji w nieograniczonym rejonie żeglugi.

Nieoficjalnie właśnie ta platforma czyli projekt 03182 ma być bazą do opracowania, a następnie budowy nowych średnich okrętów rozpoznawczych dla MW Rosji. Z uwagą będziemy czekać na pojawienie się informacji na temat realizacji tego kontraktu i wtedy okaże się czy spekulacje dotyczące platformy oraz liczby, czyli prawdopodobnie dwóch, zamówionych okrętów potwierdzą się.

Budowa nowych okrętów rozpoznawczych pomału staje się dla Rosji koniecznością. W czasach ZSRR, tamtejsza MW posiadała ogromną liczbę okrętów tej klasy. Były to jednostki od podstaw budowane jako rozpoznawcze, jednostki hydrograficzne w czasie eksploatacji przebudowywane do tych celów, jak i jednostki rybackie wyposażane w sprzęt rozpoznawczy. Ukoronowaniem rozwoju tej klasy okrętów w ZSRR był jedyny na świecie okręt rozpoznawczy o napędzie atomowym (sic!) Ural projektu 1941 Titan. Po rozpadzie ZSRR i w pierwszych latach istnienia  Rosji, w których wojsko było bardzo niedofinansowane, masowo wycofano wiele jednostek pływających, w tym rozpoznawczych. Każda flota Rosji miała brygadę okrętów rozpoznawczych, które po drastycznych redukcjach liczby okrętów zostały przeformowane zaledwie na dywizjony. Dodatkowo w następnych latach samodzielne dywizjony okrętów rozpoznawczych zostały organizacyjnie włączone do centrów rozpoznawczych poszczególnych flot i utraciły swoją samodzielność.

Obecnie MW Rosji dysponuje zaledwie 15 okrętami rozpoznawczymi. Dwoma dużymi projektu 1826 (po jednym we Flocie Północnej i Oceanu Spokojnego), siedmioma średnimi projektu 864 (jednym we Flocie Czarnomorskiej i po dwa w pozostałych flotach), dwoma średnimi projektu 18280 (po jednym we Flocie Północnej i Czarnomorskiej), dwoma średnimi projektu 861M (we Flocie Czarnomorskiej) i dwoma średnimi projektu 503R (we Flocie Bałtyckiej). Warto zwrócić uwagę, iż okręty projektów 864 i 861M zostały zbudowane w Polsce, w Stoczni Północnej im. Bohaterów Westerplatte w Gdańsku. Tylko dwa okręty projektu 18280 są stosunkowo młode, ponieważ weszły do eksploatacji w latach 2015 i 2018. Pozostałych 13 jednostek pochodzi z lata 1968-1988, a więc mają już po 30, 40 i więcej lat.

Zamówienie w czasie targów Armia-2021 tylko trzech nowych jednostek pływających dla MW Rosji jest kolejnym potwierdzeniem, iż rosyjski przemysł stoczniowy nie charakteryzuje się najlepszą wydajnością. Zamówienie większej ich liczby tylko wydłużyłoby kolejkę niezbudowanych okrętów, a nie przyśpieszyło by cyklu ich budowy.