Rosyjski ciężki myśliwiec MiG-41. Czy przekroczy Mach 4? [ANALIZA]

Rosyjski dziennik „Prawda” poinformował, że we wrześniu 2017 roku projekt przeszedł z fazy badawczej do wykonawczej. Oznacza to, że biuro konstrukcyjne MiG rozpoczyna prace nad prototypem. O rozpoczęciu prac projektowych następcy myśliwca przechwytującego MiG-31 informował w 2013 roku dowódca Sił Powietrznych FR gen. Wiktor Bondariew.

Zgodnie ze skąpymi informacjami na temat prac nad ciężkim myśliwcem MiG-41, nowy samolot ma w znacznym stopniu bazować na programie następcy MiGa-31 z lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku, oznaczonym jako „Projekt 70.1”, zamkniętym w 1993 roku, po zakończeniu fazy analityczno-badawczej, bez budowy prototypu. Decyzja wynikała z ówczesnej zmiany strategii Rosji, jak też z zakładanego pozostawienia MiGów-31 w linii do roku 2025, gdy miały je zastąpić samoloty całkowicie nowej generacji.

Projekt 70.1 miał aerodynamiczny układ delta z przednimi płaszczyznami sterującymi, pojedynczym usterzeniem i silnikami ponad kadłubem. Uzbrojenie miało być przenoszone w wewnętrznych komorach, przede wszystkim dla obniżenia oporów, ale też uniknięcia uszkodzeń uzbrojenia związanych z wysokimi prędkościami lotu, planowanymi nawet na Mach 4. Miało to umożliwiać przechwytywanie nawet amerykańskich samolotów rozpoznawczych SR-71 Blackbird, osiągających prędkość Mach 3,5. Zasięg planowano na ponad 11 tys. km, co umożliwiałoby długotrwałe patrole w rejonach pozbawionych infrastruktury.

Można się spodziewać, że MiG-41 czerpie bardzo szeroko z Projektu 70.1, ale też z prac nad myśliwcem Su-57, co może skutkować próbą obniżenia sygnatury radarowej. Zgodnie z zapowiedziami maszyna ma osiągać pułap ocierający się o przestrzeń kosmiczną, co ułatwi osiąganie wielkich prędkości.

Czytaj też: MiG-31 w Syrii. Ciężkie myśliwce zamiast rosyjskich "AWACS-ów"?

Głównym problemem w tym projekcie będą z pewnością odpowiednie silniki, pozwalające osiągnąć założoną prędkość Mach 4,3. Kolejnym może okazać się opracowanie odpowiedniego uzbrojenia rakietowego, nadającego się do skutecznego użycia przy tak ogromnych prędkościach. Rosjanie zakładają możliwość uzbrojenia MiGa-41 w laser wysokiej mocy, mogący zwalczać wrogie pociski i samoloty. Kolejny futurystyczny pomysł to przekształcenie tego samolotu w maszynę bezzałogową.

Są to bardzo ambitne koncepcje, szczególnie przy założeniu wprowadzenia ich do służby już w 2025 roku. Do 2028 roku samoloty MiG-41 miałyby zastąpić flotę ponad 120 eksploatowanych obecnie MiGów-31, z których około połowa została zmodernizowana do standardu MiG-31BM.

MiG-31BM jest dziś jednym z najszybszych myśliwców przechwytujących na świecie. Jego prędkość maksymalna to Mach 2,83 (3000 km/h), a maksymalny zasięg to 1,450 km. Wyposażony jest w radar Zasłon-M (w układzie PESA) umożliwiający śledzenie jednocześnie 24 celów powietrznych na dystansie ponad 320 km. Nowy system kierowania ogniem wraz z radarem oraz układem kodowanej łączności szerokopasmowej umożliwiają maszynom MiG-31BM pełnienie także roli samolotu dowodzenia i wczesnego wykrywania (AWACS), ich wyposażenie pozwala na śledzenie jednocześnie wielu celów - zarówno powietrznych, jak i naziemnych i wskazywanie ich dla innych samolotów bojowych. Uzbrojenie MiGa-31BM to pociski R-37 (RWW-BD) (AA-X-13 Arrow w kodzie NATO), a radar Zasłon-M umożliwia jednoczesne naprowadzanie sześciu tego typu rakiet na cele oddalone o 280 km.

Czytaj też: Rosjanie ćwiczą zestrzeliwanie celów w stratosferze

Wprowadzenie w planowanych czasie następcy tych maszyn w postaci myśliwca MiG-41 zdaje się mało prawdopodobne, zwłaszcza jeśli prześledzimy rozwój samolotu Su-57 (S-50 PAK-FA). Jednak jeśli Rosji uda się ten projekt zakończyć sukcesem, uzyska znaczną przewagę, dysponując maszyną o nieporównywalnym zasięgu, pułapie i prędkości. Łatwo wyobrazić sobie wariant samolotu MiG-41 przeznaczony nie tylko do zadań myśliwskich, ale również zdolny przenosić pociski z głowicami jądrowymi. Wobec tego typu środka napadu powietrznego większość obecnie stosowanych systemów obrony powietrznej byłaby bezsilna.