Rosja: Rakietowe "Tornado" w Zachodnim Okręgu Wojskowym

Tornado-G to system znacznie nowocześniejszy niż Grad, chociaż zewnętrznie niewiele się od niego różniący. Teoretycznie powstał jako modernizacja wyrzutni (9K51 Grad do standardu 9К51М), jednak wszystkie dotąd przyjęte na uzbrojenie egzemplarze są fabrycznie nowe i pochodzą z zakładów NPO „Spław” w Tule, które w 2013 roku rozpoczęły jego produkcję seryjną. Dotąd na wyposażenie rosyjskiej armii weszło poniżej 30 nowych wyrzutni.

Wyrzutnia typu 2B17M Tornado-G została wyposażona w nowoczesny system kierowania ogniem współdziałający z wozem dowodzenia Kapustnik-BM, ale przede wszystkim w układ nawigacji satelitarnej i automatyczny system nakierowania i odpalania wyrzutni. Dzięki temu czas do zajęcia pozycji do otwarcia skutecznego ognia ma nie przekraczać 6 minut, a obsługę można zredukować z 3 do 2 osób, choć rosyjski etat nadal wynosi trzech żołnierzy.

System Tornado-G może korzystać z tych samych pocisków starszego typu co wyrzutnie Grad, jednak ze znacznie większą precyzją. Możliwe jest też wykorzystanie nowszych, nieco dłuższych rakiet, zapewniających zasięg skutecznego ognia wynoszący ponad dwukrotnie więcej niż w wypadku starych systemów, których maksymalny zasięg to około 40 km, a skuteczny - około 20 km.

Warto zauważyć, że nowe wyrzutnie wieloprowadnicowe trafiły na wyposażenie 4. Gwardyjskiej Kantemirowskiej Dywizji Pancernej i 2. Gwardyjskiej Tamańskiej Dywizji Zmotoryzowanej, czyli dwóch jednostek należących do sformowanej w czerwcu bieżącego roku 1 Gwardyjskiej Armii Pancernej. Została reaktywowana po rozwiązaniu w latach 90-tych ubiegłego wieku. Formacja teoretycznie należąca do Zachodniego Okręgu Wojskowego, stacjonuje w rejonie Moskwy. Zgodnie z deklaracjami Kremla jej zadaniem jest „osłona Moskwy przed zagrożeniem z kierunku Białoruś-państwa bałtyckie-Finlandia". Według dostępnych informacji system Tornado-G był używany bojowo w działaniach Moskwy przeciwko Ukrainie.