Ukraiński transporter opancerzony dla rosyjskich ochotników

Prezentowany na zdjęciach pojazd powstał poprzez wykorzystanie bardzo rzadkiego w ukraińskiej armii kołowego transportera opancerzonego BTR-7 (określanego także jako BTR-70DI) z systemem wieżowym BM-7 Parus. Był on dotychczas stosowany w kołowych bojowych wozach piechoty BTR-4 Bucefał oraz improwizowanym pojeździe zbudowanym na bazie transportera opancerzonego MT-LBu. Uzbrojenie główne stanowi armata automatyczna ZTM-1 kal. 30 mm, sprzężona z uniwersalnym karabinem maszynowym KT-7.62 kal. 7,62 mm. Jako uzbrojenie dodatkowe może służyć zestaw czterech wyrzutni przeciwpancernych pocisków kierowanych Barier lub dwie wyrzutnie oraz granatnik automatyczny KBA-117 kal. 30 mm. W tym wypadku jednak ich nie widzimy (podobnie jak na „świeżych” BTR-4), co wskazuje, że ich produkcję najpewniej zarzucono lub jest ona znikoma.

Tym samym pojazd względem pierwotnej konfiguracji otrzymał znacznie większą siłę ognia. Przy okazji jego pojawienie się oznacza, że ukraiński przemysł stale produkuje moduły BM-7 lub są one o wykonywane w jednym z sojuszniczych krajów. Przechodząc do podwozia, stanowi je najpewniej kołowy transporter opancerzony BTR-70DI (lub inna ukraińska przeróbka BTR-70) charakteryzująca się m.in. montażem włazów dla żołnierzy desantu w kadłubie. Oprócz tego zmianie uległ dotychczasowy napęd w postaci zdwojonego silnika ZMZ-4905 (każdy o mocy 120 KM) na także podwojony motor, ale Iveco Tector o łącznej mocy 280/300 KM. Nie jest to pierwsza próba ukraińskiego przemysłu dotycząca montażu uzbrojenia kal. 30 mm na podwoziu poradzieckiego BTR-70, jednak praktycznie wszystkie zakończyły się na fazie demonstratora technologii. Nie jest wiadome, ile dotychczas udało się stworzyć tego typu wozów, jednak co kluczowe dla sprawy ma to być stały proces modernizacyjny, efektem czego powstało przynajmniej kilka takich pojazdów. Ukraina dalej posiada około 150-170 transporterów BTR-70 w kilku odmianach.